Präsens Indikativ
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
alieno
|
ich entfremde |
2. Person Singular |
alienas
|
du entfremdest |
3. Person Singular |
alienat
|
er/sie/es entfremdet |
1. Person Plural |
alienamus
|
wir entfremden |
2. Person Plural |
alienatis
|
ihr entfremdet |
3. Person Plural |
alienant
|
sie entfremden |
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
alienor
|
ich werde entfremdet |
2. Person Singular |
alienaris alienare
|
du wirst entfremdet |
3. Person Singular |
alienatur
|
er/sie/es wird entfremdet |
1. Person Plural |
alienamur
|
wir werden entfremdet |
2. Person Plural |
alienamini
|
ihr werdet entfremdet |
3. Person Plural |
alienantur
|
sie werden entfremdet |
Präsens Konjunktiv
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
alienem
|
ich entfremde |
2. Person Singular |
alienes
|
du entfremdest |
3. Person Singular |
alienet
|
er/sie/es entfremde |
1. Person Plural |
alienemus
|
wir entfremden |
2. Person Plural |
alienetis
|
ihr entfremdet |
3. Person Plural |
alienent
|
sie entfremden |
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
aliener
|
ich werde entfremdet |
2. Person Singular |
alieneris alienere
|
du werdest entfremdet |
3. Person Singular |
alienetur
|
er/sie/es werde entfremdet |
1. Person Plural |
alienemur
|
wir werden entfremdet |
2. Person Plural |
alienemini
|
ihr werdet entfremdet |
3. Person Plural |
alienentur
|
sie werden entfremdet |
Imperfekt Indikativ
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
alienabam
|
ich entfremdete |
2. Person Singular |
alienabas
|
du entfremdetest |
3. Person Singular |
alienabat
|
er/sie/es entfremdete |
1. Person Plural |
alienabamus
|
wir entfremdeten |
2. Person Plural |
alienabatis
|
ihr entfremdetet |
3. Person Plural |
alienabant
|
sie entfremdeten |
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
alienabar
|
ich wurde entfremdet |
2. Person Singular |
alienabaris alienabare
|
du wurdest entfremdet |
3. Person Singular |
alienabatur
|
er/sie/es wurde entfremdet |
1. Person Plural |
alienabamur
|
wir wurden entfremdet |
2. Person Plural |
alienabamini
|
ihr wurdet entfremdet |
3. Person Plural |
alienabantur
|
sie wurden entfremdet |
Imperfekt Konjunktiv
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
alienarem
|
ich entfremdete |
2. Person Singular |
alienares
|
du entfremdetest |
3. Person Singular |
alienaret
|
er/sie/es entfremdete |
1. Person Plural |
alienaremus
|
wir entfremdeten |
2. Person Plural |
alienaretis
|
ihr entfremdetet |
3. Person Plural |
alienarent
|
sie entfremdeten |
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
alienarer
|
ich würde entfremdet |
2. Person Singular |
alienareris alienarere
|
du würdest entfremdet |
3. Person Singular |
alienaretur
|
er/sie/es würde entfremdet |
1. Person Plural |
alienaremur
|
wir würden entfremdet |
2. Person Plural |
alienaremini
|
ihr würdet entfremdet |
3. Person Plural |
alienarentur
|
sie würden entfremdet |
Futur I
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
alienabo
|
ich werde entfremden |
2. Person Singular |
alienabis
|
du wirst entfremden |
3. Person Singular |
alienabit
|
er/sie/es wird entfremden |
1. Person Plural |
alienabimus
|
wir werden entfremden |
2. Person Plural |
alienabitis
|
ihr werdet entfremden |
3. Person Plural |
alienabunt
|
sie werden entfremden |
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
alienabor
|
ich werde entfremdet |
2. Person Singular |
alienaberis alienabere
|
du wirst entfremdet |
3. Person Singular |
alienabitur
|
er/sie/es wird entfremdet |
1. Person Plural |
alienabimur
|
wir werden entfremdet |
2. Person Plural |
alienabimini
|
ihr werdet entfremdet |
3. Person Plural |
alienabuntur
|
sie werden entfremdet |
Perfekt Indikativ
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
alienavi
|
ich habe entfremdet |
2. Person Singular |
alienavisti
|
du hast entfremdet |
3. Person Singular |
alienavit
|
er/sie/es hat entfremdet |
1. Person Plural |
alienavimus
|
wir haben entfremdet |
2. Person Plural |
alienavistis
|
ihr habt entfremdet |
3. Person Plural |
alienaverunt alienavere
|
sie haben entfremdet |
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
alienatus sum
|
ich bin entfremdet worden |
2. Person Singular |
alienatus es
|
du bist entfremdet worden |
3. Person Singular |
alienatus est
|
er/sie/es ist entfremdet worden |
1. Person Plural |
alienati sumus
|
wir sind entfremdet worden |
2. Person Plural |
alienati estis
|
ihr seid entfremdet worden |
3. Person Plural |
alienati sunt
|
sie sind entfremdet worden |
Perfekt Konjunktiv
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
alienaverim
|
ich habe entfremdet |
2. Person Singular |
alienaveris
|
du habest entfremdet |
3. Person Singular |
alienaverit
|
er/sie/es habe entfremdet |
1. Person Plural |
alienaverimus
|
wir haben entfremdet |
2. Person Plural |
alienaveritis
|
ihr habet entfremdet |
3. Person Plural |
alienaverint
|
sie haben entfremdet |
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
alienatus sim
|
ich sei entfremdet worden |
2. Person Singular |
alienatus sis
|
du seiest entfremdet worden |
3. Person Singular |
alienatus sit
|
er/sie/es sei entfremdet worden |
1. Person Plural |
alienati simus
|
wir seien entfremdet worden |
2. Person Plural |
alienati sitis
|
ihr seiet entfremdet worden |
3. Person Plural |
alienati sint
|
sie seien entfremdet worden |
Plusquamperfekt Indikativ
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
alienaveram
|
ich hatte entfremdet |
2. Person Singular |
alienaveras
|
du hattest entfremdet |
3. Person Singular |
alienaverat
|
er/sie/es hatte entfremdet |
1. Person Plural |
alienaveramus
|
wir hatten entfremdet |
2. Person Plural |
alienaveratis
|
ihr hattet entfremdet |
3. Person Plural |
alienaverant
|
sie hatten entfremdet |
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
alienatus eram
|
ich war entfremdet worden |
2. Person Singular |
alienatus eras
|
du warst entfremdet worden |
3. Person Singular |
alienatus erat
|
er/sie/es war entfremdet worden |
1. Person Plural |
alienati eramus
|
wir waren entfremdet worden |
2. Person Plural |
alienati eratis
|
ihr warst entfremdet worden |
3. Person Plural |
alienati erant
|
sie waren entfremdet worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
alienavissem
|
ich hätte entfremdet |
2. Person Singular |
alienavisses
|
du hättest entfremdet |
3. Person Singular |
alienavisset
|
er/sie/es hätte entfremdet |
1. Person Plural |
alienavissemus
|
wir hätten entfremdet |
2. Person Plural |
alienavissetis
|
ihr hättet entfremdet |
3. Person Plural |
alienavissent
|
sie hätten entfremdet |
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
alienatus essem
|
ich wäre entfremdet worden |
2. Person Singular |
alienatus esses
|
du wärest entfremdet worden |
3. Person Singular |
alienatus esset
|
er/sie/es wäre entfremdet worden |
1. Person Plural |
alienati essemus
|
wir wären entfremdet worden |
2. Person Plural |
alienati essetis
|
ihr wäret entfremdet worden |
3. Person Plural |
alienati essent
|
sie wären entfremdet worden |
Futur II
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
alienavero
|
ich werde entfremdet haben |
2. Person Singular |
alienaveris
|
du wirst entfremdet haben |
3. Person Singular |
alienaverit
|
er/sie/es wird entfremdet haben |
1. Person Plural |
alienaverimus
|
wir werden entfremdet haben |
2. Person Plural |
alienaveritis
|
ihr werdet entfremdet haben |
3. Person Plural |
alienaverint
|
sie werden entfremdet haben |
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
alienatus ero
|
ich werde entfremdet worden sein |
2. Person Singular |
alienatus eris
|
du werdest entfremdet worden sein |
3. Person Singular |
alienatus erit
|
er/sie/es werde entfremdet worden sein |
1. Person Plural |
alienati erimus
|
wir werden entfremdet worden sein |
2. Person Plural |
alienati eritis
|
ihr werdet entfremdet worden sein |
3. Person Plural |
alienati erunt
|
sie werden entfremdet worden sein |
Infinite
|
Aktiv |
|
Gleichzeitigkeit |
alienare
|
entfremden |
Vorzeitigkeit |
alienavisse
|
entfremdet haben |
Nachzeitigkeit |
alienaturum esse
|
entfremden werden |
|
Passiv |
|
Gleichzeitigkeit |
alienari alienarier
|
entfremdet werden |
Vorzeitigkeit |
alienatum esse
|
entfremdet worden sein |
Nachzeitigkeit |
alienatum iri
|
künftig entfremdet werden |
Imperative
Imperativ I
|
Latein |
Deutsch |
2. Person Singular |
aliena
|
entfremde! |
2. Person Plural |
alienate
|
entfremdet! |
Imperativ II
|
Latein |
2. Person Singular |
alienato
|
3. Person Singular |
alienato
|
2. Person Plural |
alienatote
|
3. Person Plural |
alienanto
|
Gerundium
|
Latein |
Deutsch |
Nominativ |
alienare
|
das Entfremden |
Genitiv |
alienandi
|
des Entfremdens |
Dativ |
alienando
|
dem Entfremden |
Akkusativ |
alienandum
|
das Entfremden |
Ablativ |
alienando
|
durch das Entfremden |
Vokativ |
alienande
|
Entfremden! |
Gerundivum
Singular
|
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
Nominativ |
alienandus
|
alienanda
|
alienandum
|
Genitiv |
alienandi
|
alienandae
|
alienandi
|
Dativ |
alienando
|
alienandae
|
alienando
|
Akkusativ |
alienandum
|
alienandam
|
alienandum
|
Ablativ |
alienando
|
alienanda
|
alienando
|
Vokativ |
alienande
|
alienanda
|
alienandum
|
Plural
Nominativ |
alienandi
|
alienandae
|
alienanda
|
Genitiv |
alienandorum
|
alienandarum
|
alienandorum
|
Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
Akkusativ |
alienandos
|
alienandas
|
alienanda
|
Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
Vokativ |
alienandi
|
alienandae
|
alienanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
|
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
Nominativ |
alienans
|
alienans
|
alienans
|
Genitiv |
alienantis
|
alienantis
|
alienantis
|
Dativ |
alienanti
|
alienanti
|
alienanti
|
Akkusativ |
alienantem
|
alienantem
|
alienans
|
Ablativ |
alienanti alienante
|
alienanti alienante
|
alienanti alienante
|
Vokativ |
alienans
|
alienans
|
alienans
|
Plural
Nominativ |
alienantes
|
alienantes
|
alienantia
|
Genitiv |
alienantium alienantum
|
alienantium alienantum
|
alienantium alienantum
|
Dativ |
alienantibus
|
alienantibus
|
alienantibus
|
Akkusativ |
alienantes
|
alienantes
|
alienantia
|
Ablativ |
alienantibus
|
alienantibus
|
alienantibus
|
Vokativ |
alienantes
|
alienantes
|
alienantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
|
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
Nominativ |
alienatus
|
alienata
|
alienatum
|
Genitiv |
alienati
|
alienatae
|
alienati
|
Dativ |
alienato
|
alienatae
|
alienato
|
Akkusativ |
alienatum
|
alienatam
|
alienatum
|
Ablativ |
alienato
|
alienata
|
alienato
|
Vokativ |
alienate
|
alienata
|
alienatum
|
Plural
Nominativ |
alienati
|
alienatae
|
alienata
|
Genitiv |
alienatorum
|
alienatarum
|
alienatorum
|
Dativ |
alienatis
|
alienatis
|
alienatis
|
Akkusativ |
alienatos
|
alienatas
|
alienata
|
Ablativ |
alienatis
|
alienatis
|
alienatis
|
Vokativ |
alienati
|
alienatae
|
alienata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
|
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
Nominativ |
alienaturus
|
alienatura
|
alienaturum
|
Genitiv |
alienaturi
|
alienaturae
|
alienaturi
|
Dativ |
alienaturo
|
alienaturae
|
alienaturo
|
Akkusativ |
alienaturum
|
alienaturam
|
alienaturum
|
Ablativ |
alienaturo
|
alienatura
|
alienaturo
|
Vokativ |
alienature
|
alienatura
|
alienaturum
|
Plural
Nominativ |
alienaturi
|
alienaturae
|
alienatura
|
Genitiv |
alienaturorum
|
alienaturarum
|
alienaturorum
|
Dativ |
alienaturis
|
alienaturis
|
alienaturis
|
Akkusativ |
alienaturos
|
alienaturas
|
alienatura
|
Ablativ |
alienaturis
|
alienaturis
|
alienaturis
|
Vokativ |
alienaturi
|
alienaturae
|
alienatura
|
Supina
Supin I |
Supin II |
alienatum
|
alienatu
|
Präsens Indikativ
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
alieno
|
ich verfeinde |
2. Person Singular |
alienas
|
du verfeindest |
3. Person Singular |
alienat
|
er/sie/es verfeindet |
1. Person Plural |
alienamus
|
wir verfeinden |
2. Person Plural |
alienatis
|
ihr verfeindet |
3. Person Plural |
alienant
|
sie verfeinden |
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
alienor
|
ich werde verfeindet |
2. Person Singular |
alienaris alienare
|
du wirst verfeindet |
3. Person Singular |
alienatur
|
er/sie/es wird verfeindet |
1. Person Plural |
alienamur
|
wir werden verfeindet |
2. Person Plural |
alienamini
|
ihr werdet verfeindet |
3. Person Plural |
alienantur
|
sie werden verfeindet |
Präsens Konjunktiv
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
alienem
|
ich verfeinde |
2. Person Singular |
alienes
|
du verfeindest |
3. Person Singular |
alienet
|
er/sie/es verfeinde |
1. Person Plural |
alienemus
|
wir verfeinden |
2. Person Plural |
alienetis
|
ihr verfeindet |
3. Person Plural |
alienent
|
sie verfeinden |
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
aliener
|
ich werde verfeindet |
2. Person Singular |
alieneris alienere
|
du werdest verfeindet |
3. Person Singular |
alienetur
|
er/sie/es werde verfeindet |
1. Person Plural |
alienemur
|
wir werden verfeindet |
2. Person Plural |
alienemini
|
ihr werdet verfeindet |
3. Person Plural |
alienentur
|
sie werden verfeindet |
Imperfekt Indikativ
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
alienabam
|
ich verfeindete |
2. Person Singular |
alienabas
|
du verfeindetest |
3. Person Singular |
alienabat
|
er/sie/es verfeindete |
1. Person Plural |
alienabamus
|
wir verfeindeten |
2. Person Plural |
alienabatis
|
ihr verfeindetet |
3. Person Plural |
alienabant
|
sie verfeindeten |
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
alienabar
|
ich wurde verfeindet |
2. Person Singular |
alienabaris alienabare
|
du wurdest verfeindet |
3. Person Singular |
alienabatur
|
er/sie/es wurde verfeindet |
1. Person Plural |
alienabamur
|
wir wurden verfeindet |
2. Person Plural |
alienabamini
|
ihr wurdet verfeindet |
3. Person Plural |
alienabantur
|
sie wurden verfeindet |
Imperfekt Konjunktiv
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
alienarem
|
ich verfeindete |
2. Person Singular |
alienares
|
du verfeindetest |
3. Person Singular |
alienaret
|
er/sie/es verfeindete |
1. Person Plural |
alienaremus
|
wir verfeindeten |
2. Person Plural |
alienaretis
|
ihr verfeindetet |
3. Person Plural |
alienarent
|
sie verfeindeten |
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
alienarer
|
ich würde verfeindet |
2. Person Singular |
alienareris alienarere
|
du würdest verfeindet |
3. Person Singular |
alienaretur
|
er/sie/es würde verfeindet |
1. Person Plural |
alienaremur
|
wir würden verfeindet |
2. Person Plural |
alienaremini
|
ihr würdet verfeindet |
3. Person Plural |
alienarentur
|
sie würden verfeindet |
Futur I
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
alienabo
|
ich werde verfeinden |
2. Person Singular |
alienabis
|
du wirst verfeinden |
3. Person Singular |
alienabit
|
er/sie/es wird verfeinden |
1. Person Plural |
alienabimus
|
wir werden verfeinden |
2. Person Plural |
alienabitis
|
ihr werdet verfeinden |
3. Person Plural |
alienabunt
|
sie werden verfeinden |
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
alienabor
|
ich werde verfeindet |
2. Person Singular |
alienaberis alienabere
|
du wirst verfeindet |
3. Person Singular |
alienabitur
|
er/sie/es wird verfeindet |
1. Person Plural |
alienabimur
|
wir werden verfeindet |
2. Person Plural |
alienabimini
|
ihr werdet verfeindet |
3. Person Plural |
alienabuntur
|
sie werden verfeindet |
Perfekt Indikativ
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
alienavi
|
ich habe verfeindet |
2. Person Singular |
alienavisti
|
du hast verfeindet |
3. Person Singular |
alienavit
|
er/sie/es hat verfeindet |
1. Person Plural |
alienavimus
|
wir haben verfeindet |
2. Person Plural |
alienavistis
|
ihr habt verfeindet |
3. Person Plural |
alienaverunt alienavere
|
sie haben verfeindet |
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
alienatus sum
|
ich bin verfeindet worden |
2. Person Singular |
alienatus es
|
du bist verfeindet worden |
3. Person Singular |
alienatus est
|
er/sie/es ist verfeindet worden |
1. Person Plural |
alienati sumus
|
wir sind verfeindet worden |
2. Person Plural |
alienati estis
|
ihr seid verfeindet worden |
3. Person Plural |
alienati sunt
|
sie sind verfeindet worden |
Perfekt Konjunktiv
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
alienaverim
|
ich habe verfeindet |
2. Person Singular |
alienaveris
|
du habest verfeindet |
3. Person Singular |
alienaverit
|
er/sie/es habe verfeindet |
1. Person Plural |
alienaverimus
|
wir haben verfeindet |
2. Person Plural |
alienaveritis
|
ihr habet verfeindet |
3. Person Plural |
alienaverint
|
sie haben verfeindet |
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
alienatus sim
|
ich sei verfeindet worden |
2. Person Singular |
alienatus sis
|
du seiest verfeindet worden |
3. Person Singular |
alienatus sit
|
er/sie/es sei verfeindet worden |
1. Person Plural |
alienati simus
|
wir seien verfeindet worden |
2. Person Plural |
alienati sitis
|
ihr seiet verfeindet worden |
3. Person Plural |
alienati sint
|
sie seien verfeindet worden |
Plusquamperfekt Indikativ
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
alienaveram
|
ich hatte verfeindet |
2. Person Singular |
alienaveras
|
du hattest verfeindet |
3. Person Singular |
alienaverat
|
er/sie/es hatte verfeindet |
1. Person Plural |
alienaveramus
|
wir hatten verfeindet |
2. Person Plural |
alienaveratis
|
ihr hattet verfeindet |
3. Person Plural |
alienaverant
|
sie hatten verfeindet |
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
alienatus eram
|
ich war verfeindet worden |
2. Person Singular |
alienatus eras
|
du warst verfeindet worden |
3. Person Singular |
alienatus erat
|
er/sie/es war verfeindet worden |
1. Person Plural |
alienati eramus
|
wir waren verfeindet worden |
2. Person Plural |
alienati eratis
|
ihr warst verfeindet worden |
3. Person Plural |
alienati erant
|
sie waren verfeindet worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
alienavissem
|
ich hätte verfeindet |
2. Person Singular |
alienavisses
|
du hättest verfeindet |
3. Person Singular |
alienavisset
|
er/sie/es hätte verfeindet |
1. Person Plural |
alienavissemus
|
wir hätten verfeindet |
2. Person Plural |
alienavissetis
|
ihr hättet verfeindet |
3. Person Plural |
alienavissent
|
sie hätten verfeindet |
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
alienatus essem
|
ich wäre verfeindet worden |
2. Person Singular |
alienatus esses
|
du wärest verfeindet worden |
3. Person Singular |
alienatus esset
|
er/sie/es wäre verfeindet worden |
1. Person Plural |
alienati essemus
|
wir wären verfeindet worden |
2. Person Plural |
alienati essetis
|
ihr wäret verfeindet worden |
3. Person Plural |
alienati essent
|
sie wären verfeindet worden |
Futur II
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
alienavero
|
ich werde verfeindet haben |
2. Person Singular |
alienaveris
|
du wirst verfeindet haben |
3. Person Singular |
alienaverit
|
er/sie/es wird verfeindet haben |
1. Person Plural |
alienaverimus
|
wir werden verfeindet haben |
2. Person Plural |
alienaveritis
|
ihr werdet verfeindet haben |
3. Person Plural |
alienaverint
|
sie werden verfeindet haben |
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
alienatus ero
|
ich werde verfeindet worden sein |
2. Person Singular |
alienatus eris
|
du werdest verfeindet worden sein |
3. Person Singular |
alienatus erit
|
er/sie/es werde verfeindet worden sein |
1. Person Plural |
alienati erimus
|
wir werden verfeindet worden sein |
2. Person Plural |
alienati eritis
|
ihr werdet verfeindet worden sein |
3. Person Plural |
alienati erunt
|
sie werden verfeindet worden sein |
Infinite
|
Aktiv |
|
Gleichzeitigkeit |
alienare
|
verfeinden |
Vorzeitigkeit |
alienavisse
|
verfeindet haben |
Nachzeitigkeit |
alienaturum esse
|
verfeinden werden |
|
Passiv |
|
Gleichzeitigkeit |
alienari alienarier
|
verfeindet werden |
Vorzeitigkeit |
alienatum esse
|
verfeindet worden sein |
Nachzeitigkeit |
alienatum iri
|
künftig verfeindet werden |
Imperative
Imperativ I
|
Latein |
Deutsch |
2. Person Singular |
aliena
|
verfeinde! |
2. Person Plural |
alienate
|
verfeindet! |
Imperativ II
|
Latein |
2. Person Singular |
alienato
|
3. Person Singular |
alienato
|
2. Person Plural |
alienatote
|
3. Person Plural |
alienanto
|
Gerundium
|
Latein |
Deutsch |
Nominativ |
alienare
|
das Verfeinden |
Genitiv |
alienandi
|
des Verfeindens |
Dativ |
alienando
|
dem Verfeinden |
Akkusativ |
alienandum
|
das Verfeinden |
Ablativ |
alienando
|
durch das Verfeinden |
Vokativ |
alienande
|
Verfeinden! |
Gerundivum
Singular
|
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
Nominativ |
alienandus
|
alienanda
|
alienandum
|
Genitiv |
alienandi
|
alienandae
|
alienandi
|
Dativ |
alienando
|
alienandae
|
alienando
|
Akkusativ |
alienandum
|
alienandam
|
alienandum
|
Ablativ |
alienando
|
alienanda
|
alienando
|
Vokativ |
alienande
|
alienanda
|
alienandum
|
Plural
Nominativ |
alienandi
|
alienandae
|
alienanda
|
Genitiv |
alienandorum
|
alienandarum
|
alienandorum
|
Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
Akkusativ |
alienandos
|
alienandas
|
alienanda
|
Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
Vokativ |
alienandi
|
alienandae
|
alienanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
|
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
Nominativ |
alienans
|
alienans
|
alienans
|
Genitiv |
alienantis
|
alienantis
|
alienantis
|
Dativ |
alienanti
|
alienanti
|
alienanti
|
Akkusativ |
alienantem
|
alienantem
|
alienans
|
Ablativ |
alienanti alienante
|
alienanti alienante
|
alienanti alienante
|
Vokativ |
alienans
|
alienans
|
alienans
|
Plural
Nominativ |
alienantes
|
alienantes
|
alienantia
|
Genitiv |
alienantium alienantum
|
alienantium alienantum
|
alienantium alienantum
|
Dativ |
alienantibus
|
alienantibus
|
alienantibus
|
Akkusativ |
alienantes
|
alienantes
|
alienantia
|
Ablativ |
alienantibus
|
alienantibus
|
alienantibus
|
Vokativ |
alienantes
|
alienantes
|
alienantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
|
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
Nominativ |
alienatus
|
alienata
|
alienatum
|
Genitiv |
alienati
|
alienatae
|
alienati
|
Dativ |
alienato
|
alienatae
|
alienato
|
Akkusativ |
alienatum
|
alienatam
|
alienatum
|
Ablativ |
alienato
|
alienata
|
alienato
|
Vokativ |
alienate
|
alienata
|
alienatum
|
Plural
Nominativ |
alienati
|
alienatae
|
alienata
|
Genitiv |
alienatorum
|
alienatarum
|
alienatorum
|
Dativ |
alienatis
|
alienatis
|
alienatis
|
Akkusativ |
alienatos
|
alienatas
|
alienata
|
Ablativ |
alienatis
|
alienatis
|
alienatis
|
Vokativ |
alienati
|
alienatae
|
alienata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
|
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
Nominativ |
alienaturus
|
alienatura
|
alienaturum
|
Genitiv |
alienaturi
|
alienaturae
|
alienaturi
|
Dativ |
alienaturo
|
alienaturae
|
alienaturo
|
Akkusativ |
alienaturum
|
alienaturam
|
alienaturum
|
Ablativ |
alienaturo
|
alienatura
|
alienaturo
|
Vokativ |
alienature
|
alienatura
|
alienaturum
|
Plural
Nominativ |
alienaturi
|
alienaturae
|
alienatura
|
Genitiv |
alienaturorum
|
alienaturarum
|
alienaturorum
|
Dativ |
alienaturis
|
alienaturis
|
alienaturis
|
Akkusativ |
alienaturos
|
alienaturas
|
alienatura
|
Ablativ |
alienaturis
|
alienaturis
|
alienaturis
|
Vokativ |
alienaturi
|
alienaturae
|
alienatura
|
Supina
Supin I |
Supin II |
alienatum
|
alienatu
|
Präsens Indikativ
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
alieno
|
ich vermeide |
2. Person Singular |
alienas
|
du vermeidest |
3. Person Singular |
alienat
|
er/sie/es vermeidet |
1. Person Plural |
alienamus
|
wir vermeiden |
2. Person Plural |
alienatis
|
ihr vermeidet |
3. Person Plural |
alienant
|
sie vermeiden |
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
alienor
|
ich werde vermieden |
2. Person Singular |
alienaris alienare
|
du wirst vermieden |
3. Person Singular |
alienatur
|
er/sie/es wird vermieden |
1. Person Plural |
alienamur
|
wir werden vermieden |
2. Person Plural |
alienamini
|
ihr werdet vermieden |
3. Person Plural |
alienantur
|
sie werden vermieden |
Präsens Konjunktiv
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
alienem
|
ich vermeide |
2. Person Singular |
alienes
|
du vermeidest |
3. Person Singular |
alienet
|
er/sie/es vermeide |
1. Person Plural |
alienemus
|
wir vermeiden |
2. Person Plural |
alienetis
|
ihr vermeidet |
3. Person Plural |
alienent
|
sie vermeiden |
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
aliener
|
ich werde vermieden |
2. Person Singular |
alieneris alienere
|
du werdest vermieden |
3. Person Singular |
alienetur
|
er/sie/es werde vermieden |
1. Person Plural |
alienemur
|
wir werden vermieden |
2. Person Plural |
alienemini
|
ihr werdet vermieden |
3. Person Plural |
alienentur
|
sie werden vermieden |
Imperfekt Indikativ
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
alienabam
|
ich vermied |
2. Person Singular |
alienabas
|
du vermiedest |
3. Person Singular |
alienabat
|
er/sie/es vermied |
1. Person Plural |
alienabamus
|
wir vermieden |
2. Person Plural |
alienabatis
|
ihr vermiedet |
3. Person Plural |
alienabant
|
sie vermieden |
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
alienabar
|
ich wurde vermieden |
2. Person Singular |
alienabaris alienabare
|
du wurdest vermieden |
3. Person Singular |
alienabatur
|
er/sie/es wurde vermieden |
1. Person Plural |
alienabamur
|
wir wurden vermieden |
2. Person Plural |
alienabamini
|
ihr wurdet vermieden |
3. Person Plural |
alienabantur
|
sie wurden vermieden |
Imperfekt Konjunktiv
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
alienarem
|
ich vermiede |
2. Person Singular |
alienares
|
du vermiedest |
3. Person Singular |
alienaret
|
er/sie/es vermiede |
1. Person Plural |
alienaremus
|
wir vermieden |
2. Person Plural |
alienaretis
|
ihr vermiedet |
3. Person Plural |
alienarent
|
sie vermieden |
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
alienarer
|
ich würde vermieden |
2. Person Singular |
alienareris alienarere
|
du würdest vermieden |
3. Person Singular |
alienaretur
|
er/sie/es würde vermieden |
1. Person Plural |
alienaremur
|
wir würden vermieden |
2. Person Plural |
alienaremini
|
ihr würdet vermieden |
3. Person Plural |
alienarentur
|
sie würden vermieden |
Futur I
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
alienabo
|
ich werde vermeiden |
2. Person Singular |
alienabis
|
du wirst vermeiden |
3. Person Singular |
alienabit
|
er/sie/es wird vermeiden |
1. Person Plural |
alienabimus
|
wir werden vermeiden |
2. Person Plural |
alienabitis
|
ihr werdet vermeiden |
3. Person Plural |
alienabunt
|
sie werden vermeiden |
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
alienabor
|
ich werde vermieden |
2. Person Singular |
alienaberis alienabere
|
du wirst vermieden |
3. Person Singular |
alienabitur
|
er/sie/es wird vermieden |
1. Person Plural |
alienabimur
|
wir werden vermieden |
2. Person Plural |
alienabimini
|
ihr werdet vermieden |
3. Person Plural |
alienabuntur
|
sie werden vermieden |
Perfekt Indikativ
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
alienavi
|
ich habe vermieden |
2. Person Singular |
alienavisti
|
du hast vermieden |
3. Person Singular |
alienavit
|
er/sie/es hat vermieden |
1. Person Plural |
alienavimus
|
wir haben vermieden |
2. Person Plural |
alienavistis
|
ihr habt vermieden |
3. Person Plural |
alienaverunt alienavere
|
sie haben vermieden |
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
alienatus sum
|
ich bin vermieden worden |
2. Person Singular |
alienatus es
|
du bist vermieden worden |
3. Person Singular |
alienatus est
|
er/sie/es ist vermieden worden |
1. Person Plural |
alienati sumus
|
wir sind vermieden worden |
2. Person Plural |
alienati estis
|
ihr seid vermieden worden |
3. Person Plural |
alienati sunt
|
sie sind vermieden worden |
Perfekt Konjunktiv
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
alienaverim
|
ich habe vermieden |
2. Person Singular |
alienaveris
|
du habest vermieden |
3. Person Singular |
alienaverit
|
er/sie/es habe vermieden |
1. Person Plural |
alienaverimus
|
wir haben vermieden |
2. Person Plural |
alienaveritis
|
ihr habet vermieden |
3. Person Plural |
alienaverint
|
sie haben vermieden |
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
alienatus sim
|
ich sei vermieden worden |
2. Person Singular |
alienatus sis
|
du seiest vermieden worden |
3. Person Singular |
alienatus sit
|
er/sie/es sei vermieden worden |
1. Person Plural |
alienati simus
|
wir seien vermieden worden |
2. Person Plural |
alienati sitis
|
ihr seiet vermieden worden |
3. Person Plural |
alienati sint
|
sie seien vermieden worden |
Plusquamperfekt Indikativ
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
alienaveram
|
ich hatte vermieden |
2. Person Singular |
alienaveras
|
du hattest vermieden |
3. Person Singular |
alienaverat
|
er/sie/es hatte vermieden |
1. Person Plural |
alienaveramus
|
wir hatten vermieden |
2. Person Plural |
alienaveratis
|
ihr hattet vermieden |
3. Person Plural |
alienaverant
|
sie hatten vermieden |
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
alienatus eram
|
ich war vermieden worden |
2. Person Singular |
alienatus eras
|
du warst vermieden worden |
3. Person Singular |
alienatus erat
|
er/sie/es war vermieden worden |
1. Person Plural |
alienati eramus
|
wir waren vermieden worden |
2. Person Plural |
alienati eratis
|
ihr warst vermieden worden |
3. Person Plural |
alienati erant
|
sie waren vermieden worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
alienavissem
|
ich hätte vermieden |
2. Person Singular |
alienavisses
|
du hättest vermieden |
3. Person Singular |
alienavisset
|
er/sie/es hätte vermieden |
1. Person Plural |
alienavissemus
|
wir hätten vermieden |
2. Person Plural |
alienavissetis
|
ihr hättet vermieden |
3. Person Plural |
alienavissent
|
sie hätten vermieden |
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
alienatus essem
|
ich wäre vermieden worden |
2. Person Singular |
alienatus esses
|
du wärest vermieden worden |
3. Person Singular |
alienatus esset
|
er/sie/es wäre vermieden worden |
1. Person Plural |
alienati essemus
|
wir wären vermieden worden |
2. Person Plural |
alienati essetis
|
ihr wäret vermieden worden |
3. Person Plural |
alienati essent
|
sie wären vermieden worden |
Futur II
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
alienavero
|
ich werde vermieden haben |
2. Person Singular |
alienaveris
|
du wirst vermieden haben |
3. Person Singular |
alienaverit
|
er/sie/es wird vermieden haben |
1. Person Plural |
alienaverimus
|
wir werden vermieden haben |
2. Person Plural |
alienaveritis
|
ihr werdet vermieden haben |
3. Person Plural |
alienaverint
|
sie werden vermieden haben |
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
alienatus ero
|
ich werde vermieden worden sein |
2. Person Singular |
alienatus eris
|
du werdest vermieden worden sein |
3. Person Singular |
alienatus erit
|
er/sie/es werde vermieden worden sein |
1. Person Plural |
alienati erimus
|
wir werden vermieden worden sein |
2. Person Plural |
alienati eritis
|
ihr werdet vermieden worden sein |
3. Person Plural |
alienati erunt
|
sie werden vermieden worden sein |
Infinite
|
Aktiv |
|
Gleichzeitigkeit |
alienare
|
vermeiden |
Vorzeitigkeit |
alienavisse
|
vermieden haben |
Nachzeitigkeit |
alienaturum esse
|
vermeiden werden |
|
Passiv |
|
Gleichzeitigkeit |
alienari alienarier
|
vermieden werden |
Vorzeitigkeit |
alienatum esse
|
vermieden worden sein |
Nachzeitigkeit |
alienatum iri
|
künftig vermieden werden |
Imperative
Imperativ I
|
Latein |
Deutsch |
2. Person Singular |
aliena
|
vermeide! |
2. Person Plural |
alienate
|
vermeidet! |
Imperativ II
|
Latein |
2. Person Singular |
alienato
|
3. Person Singular |
alienato
|
2. Person Plural |
alienatote
|
3. Person Plural |
alienanto
|
Gerundium
|
Latein |
Deutsch |
Nominativ |
alienare
|
das Vermeiden |
Genitiv |
alienandi
|
des Vermeidens |
Dativ |
alienando
|
dem Vermeiden |
Akkusativ |
alienandum
|
das Vermeiden |
Ablativ |
alienando
|
durch das Vermeiden |
Vokativ |
alienande
|
Vermeiden! |
Gerundivum
Singular
|
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
Nominativ |
alienandus
|
alienanda
|
alienandum
|
Genitiv |
alienandi
|
alienandae
|
alienandi
|
Dativ |
alienando
|
alienandae
|
alienando
|
Akkusativ |
alienandum
|
alienandam
|
alienandum
|
Ablativ |
alienando
|
alienanda
|
alienando
|
Vokativ |
alienande
|
alienanda
|
alienandum
|
Plural
Nominativ |
alienandi
|
alienandae
|
alienanda
|
Genitiv |
alienandorum
|
alienandarum
|
alienandorum
|
Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
Akkusativ |
alienandos
|
alienandas
|
alienanda
|
Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
Vokativ |
alienandi
|
alienandae
|
alienanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
|
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
Nominativ |
alienans
|
alienans
|
alienans
|
Genitiv |
alienantis
|
alienantis
|
alienantis
|
Dativ |
alienanti
|
alienanti
|
alienanti
|
Akkusativ |
alienantem
|
alienantem
|
alienans
|
Ablativ |
alienanti alienante
|
alienanti alienante
|
alienanti alienante
|
Vokativ |
alienans
|
alienans
|
alienans
|
Plural
Nominativ |
alienantes
|
alienantes
|
alienantia
|
Genitiv |
alienantium alienantum
|
alienantium alienantum
|
alienantium alienantum
|
Dativ |
alienantibus
|
alienantibus
|
alienantibus
|
Akkusativ |
alienantes
|
alienantes
|
alienantia
|
Ablativ |
alienantibus
|
alienantibus
|
alienantibus
|
Vokativ |
alienantes
|
alienantes
|
alienantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
|
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
Nominativ |
alienatus
|
alienata
|
alienatum
|
Genitiv |
alienati
|
alienatae
|
alienati
|
Dativ |
alienato
|
alienatae
|
alienato
|
Akkusativ |
alienatum
|
alienatam
|
alienatum
|
Ablativ |
alienato
|
alienata
|
alienato
|
Vokativ |
alienate
|
alienata
|
alienatum
|
Plural
Nominativ |
alienati
|
alienatae
|
alienata
|
Genitiv |
alienatorum
|
alienatarum
|
alienatorum
|
Dativ |
alienatis
|
alienatis
|
alienatis
|
Akkusativ |
alienatos
|
alienatas
|
alienata
|
Ablativ |
alienatis
|
alienatis
|
alienatis
|
Vokativ |
alienati
|
alienatae
|
alienata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
|
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
Nominativ |
alienaturus
|
alienatura
|
alienaturum
|
Genitiv |
alienaturi
|
alienaturae
|
alienaturi
|
Dativ |
alienaturo
|
alienaturae
|
alienaturo
|
Akkusativ |
alienaturum
|
alienaturam
|
alienaturum
|
Ablativ |
alienaturo
|
alienatura
|
alienaturo
|
Vokativ |
alienature
|
alienatura
|
alienaturum
|
Plural
Nominativ |
alienaturi
|
alienaturae
|
alienatura
|
Genitiv |
alienaturorum
|
alienaturarum
|
alienaturorum
|
Dativ |
alienaturis
|
alienaturis
|
alienaturis
|
Akkusativ |
alienaturos
|
alienaturas
|
alienatura
|
Ablativ |
alienaturis
|
alienaturis
|
alienaturis
|
Vokativ |
alienaturi
|
alienaturae
|
alienatura
|
Supina
Supin I |
Supin II |
alienatum
|
alienatu
|
Präsens Indikativ
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
alieno
|
|
2. Person Singular |
alienas
|
|
3. Person Singular |
alienat
|
|
1. Person Plural |
alienamus
|
|
2. Person Plural |
alienatis
|
|
3. Person Plural |
alienant
|
|
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
alienor
|
|
2. Person Singular |
alienaris alienare
|
|
3. Person Singular |
alienatur
|
|
1. Person Plural |
alienamur
|
|
2. Person Plural |
alienamini
|
|
3. Person Plural |
alienantur
|
|
Präsens Konjunktiv
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
alienem
|
|
2. Person Singular |
alienes
|
|
3. Person Singular |
alienet
|
|
1. Person Plural |
alienemus
|
|
2. Person Plural |
alienetis
|
|
3. Person Plural |
alienent
|
|
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
aliener
|
|
2. Person Singular |
alieneris alienere
|
|
3. Person Singular |
alienetur
|
|
1. Person Plural |
alienemur
|
|
2. Person Plural |
alienemini
|
|
3. Person Plural |
alienentur
|
|
Imperfekt Indikativ
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
alienabam
|
|
2. Person Singular |
alienabas
|
|
3. Person Singular |
alienabat
|
|
1. Person Plural |
alienabamus
|
|
2. Person Plural |
alienabatis
|
|
3. Person Plural |
alienabant
|
|
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
alienabar
|
|
2. Person Singular |
alienabaris alienabare
|
|
3. Person Singular |
alienabatur
|
|
1. Person Plural |
alienabamur
|
|
2. Person Plural |
alienabamini
|
|
3. Person Plural |
alienabantur
|
|
Imperfekt Konjunktiv
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
alienarem
|
|
2. Person Singular |
alienares
|
|
3. Person Singular |
alienaret
|
|
1. Person Plural |
alienaremus
|
|
2. Person Plural |
alienaretis
|
|
3. Person Plural |
alienarent
|
|
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
alienarer
|
|
2. Person Singular |
alienareris alienarere
|
|
3. Person Singular |
alienaretur
|
|
1. Person Plural |
alienaremur
|
|
2. Person Plural |
alienaremini
|
|
3. Person Plural |
alienarentur
|
|
Futur I
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
alienabo
|
|
2. Person Singular |
alienabis
|
|
3. Person Singular |
alienabit
|
|
1. Person Plural |
alienabimus
|
|
2. Person Plural |
alienabitis
|
|
3. Person Plural |
alienabunt
|
|
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
alienabor
|
|
2. Person Singular |
alienaberis alienabere
|
|
3. Person Singular |
alienabitur
|
|
1. Person Plural |
alienabimur
|
|
2. Person Plural |
alienabimini
|
|
3. Person Plural |
alienabuntur
|
|
Perfekt Indikativ
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
alienavi
|
|
2. Person Singular |
alienavisti
|
|
3. Person Singular |
alienavit
|
|
1. Person Plural |
alienavimus
|
|
2. Person Plural |
alienavistis
|
|
3. Person Plural |
alienaverunt alienavere
|
|
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
alienatus sum
|
|
2. Person Singular |
alienatus es
|
|
3. Person Singular |
alienatus est
|
|
1. Person Plural |
alienati sumus
|
|
2. Person Plural |
alienati estis
|
|
3. Person Plural |
alienati sunt
|
|
Perfekt Konjunktiv
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
alienaverim
|
|
2. Person Singular |
alienaveris
|
|
3. Person Singular |
alienaverit
|
|
1. Person Plural |
alienaverimus
|
|
2. Person Plural |
alienaveritis
|
|
3. Person Plural |
alienaverint
|
|
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
alienatus sim
|
|
2. Person Singular |
alienatus sis
|
|
3. Person Singular |
alienatus sit
|
|
1. Person Plural |
alienati simus
|
|
2. Person Plural |
alienati sitis
|
|
3. Person Plural |
alienati sint
|
|
Plusquamperfekt Indikativ
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
alienaveram
|
|
2. Person Singular |
alienaveras
|
|
3. Person Singular |
alienaverat
|
|
1. Person Plural |
alienaveramus
|
|
2. Person Plural |
alienaveratis
|
|
3. Person Plural |
alienaverant
|
|
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
alienatus eram
|
|
2. Person Singular |
alienatus eras
|
|
3. Person Singular |
alienatus erat
|
|
1. Person Plural |
alienati eramus
|
|
2. Person Plural |
alienati eratis
|
|
3. Person Plural |
alienati erant
|
|
Plusquamperfekt Konjunktiv
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
alienavissem
|
|
2. Person Singular |
alienavisses
|
|
3. Person Singular |
alienavisset
|
|
1. Person Plural |
alienavissemus
|
|
2. Person Plural |
alienavissetis
|
|
3. Person Plural |
alienavissent
|
|
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
alienatus essem
|
|
2. Person Singular |
alienatus esses
|
|
3. Person Singular |
alienatus esset
|
|
1. Person Plural |
alienati essemus
|
|
2. Person Plural |
alienati essetis
|
|
3. Person Plural |
alienati essent
|
|
Futur II
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
alienavero
|
|
2. Person Singular |
alienaveris
|
|
3. Person Singular |
alienaverit
|
|
1. Person Plural |
alienaverimus
|
|
2. Person Plural |
alienaveritis
|
|
3. Person Plural |
alienaverint
|
|
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
alienatus ero
|
|
2. Person Singular |
alienatus eris
|
|
3. Person Singular |
alienatus erit
|
|
1. Person Plural |
alienati erimus
|
|
2. Person Plural |
alienati eritis
|
|
3. Person Plural |
alienati erunt
|
|
Infinite
|
Aktiv |
|
Gleichzeitigkeit |
alienare
|
|
Vorzeitigkeit |
alienavisse
|
|
Nachzeitigkeit |
alienaturum esse
|
|
|
Passiv |
|
Gleichzeitigkeit |
alienari alienarier
|
|
Vorzeitigkeit |
alienatum esse
|
|
Nachzeitigkeit |
alienatum iri
|
|
Imperative
Imperativ I
|
Latein |
Deutsch |
2. Person Singular |
aliena
|
! |
2. Person Plural |
alienate
|
! |
Imperativ II
|
Latein |
2. Person Singular |
alienato
|
3. Person Singular |
alienato
|
2. Person Plural |
alienatote
|
3. Person Plural |
alienanto
|
Gerundium
|
Latein |
Deutsch |
Nominativ |
alienare
|
das |
Genitiv |
alienandi
|
des es |
Dativ |
alienando
|
dem |
Akkusativ |
alienandum
|
das |
Ablativ |
alienando
|
durch das |
Vokativ |
alienande
|
! |
Gerundivum
Singular
|
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
Nominativ |
alienandus
|
alienanda
|
alienandum
|
Genitiv |
alienandi
|
alienandae
|
alienandi
|
Dativ |
alienando
|
alienandae
|
alienando
|
Akkusativ |
alienandum
|
alienandam
|
alienandum
|
Ablativ |
alienando
|
alienanda
|
alienando
|
Vokativ |
alienande
|
alienanda
|
alienandum
|
Plural
Nominativ |
alienandi
|
alienandae
|
alienanda
|
Genitiv |
alienandorum
|
alienandarum
|
alienandorum
|
Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
Akkusativ |
alienandos
|
alienandas
|
alienanda
|
Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
Vokativ |
alienandi
|
alienandae
|
alienanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
|
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
Nominativ |
alienans
|
alienans
|
alienans
|
Genitiv |
alienantis
|
alienantis
|
alienantis
|
Dativ |
alienanti
|
alienanti
|
alienanti
|
Akkusativ |
alienantem
|
alienantem
|
alienans
|
Ablativ |
alienanti alienante
|
alienanti alienante
|
alienanti alienante
|
Vokativ |
alienans
|
alienans
|
alienans
|
Plural
Nominativ |
alienantes
|
alienantes
|
alienantia
|
Genitiv |
alienantium alienantum
|
alienantium alienantum
|
alienantium alienantum
|
Dativ |
alienantibus
|
alienantibus
|
alienantibus
|
Akkusativ |
alienantes
|
alienantes
|
alienantia
|
Ablativ |
alienantibus
|
alienantibus
|
alienantibus
|
Vokativ |
alienantes
|
alienantes
|
alienantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
|
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
Nominativ |
alienatus
|
alienata
|
alienatum
|
Genitiv |
alienati
|
alienatae
|
alienati
|
Dativ |
alienato
|
alienatae
|
alienato
|
Akkusativ |
alienatum
|
alienatam
|
alienatum
|
Ablativ |
alienato
|
alienata
|
alienato
|
Vokativ |
alienate
|
alienata
|
alienatum
|
Plural
Nominativ |
alienati
|
alienatae
|
alienata
|
Genitiv |
alienatorum
|
alienatarum
|
alienatorum
|
Dativ |
alienatis
|
alienatis
|
alienatis
|
Akkusativ |
alienatos
|
alienatas
|
alienata
|
Ablativ |
alienatis
|
alienatis
|
alienatis
|
Vokativ |
alienati
|
alienatae
|
alienata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
|
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
Nominativ |
alienaturus
|
alienatura
|
alienaturum
|
Genitiv |
alienaturi
|
alienaturae
|
alienaturi
|
Dativ |
alienaturo
|
alienaturae
|
alienaturo
|
Akkusativ |
alienaturum
|
alienaturam
|
alienaturum
|
Ablativ |
alienaturo
|
alienatura
|
alienaturo
|
Vokativ |
alienature
|
alienatura
|
alienaturum
|
Plural
Nominativ |
alienaturi
|
alienaturae
|
alienatura
|
Genitiv |
alienaturorum
|
alienaturarum
|
alienaturorum
|
Dativ |
alienaturis
|
alienaturis
|
alienaturis
|
Akkusativ |
alienaturos
|
alienaturas
|
alienatura
|
Ablativ |
alienaturis
|
alienaturis
|
alienaturis
|
Vokativ |
alienaturi
|
alienaturae
|
alienatura
|
Supina
Supin I |
Supin II |
alienatum
|
alienatu
|