Latein | Typ | Geschlecht | Flexionsart | Form | Deutsch |
---|---|---|---|---|---|
arbitratus | Nomen | Maskulinum | U-Deklination | Grundform | Willkür |
arbitrati | Nomen | Maskulinum | U-Deklination | Genitiv Singular von arbitratus | der Willkür |
Latein: | Deutsch: | |
Nominativ | arbitratus |
die Willkür |
Genitiv | arbitratus arbitratos arbitrati |
der Willkür |
Dativ | arbitratui arbitratu |
der Willkür |
Akkusativ | arbitratum |
die Willkür |
Ablativ | arbitratu |
durch die Willkür |
Vokativ | arbitratus |
Willkür! |
Lokativ | existiert nicht | Willkür als Ortsangabe |
Latein: | Deutsch: | |
Nominativ | arbitratus arbitratuus |
die Willküren |
Genitiv | arbitratuum arbitratum |
der Willküren |
Dativ | arbitratibus arbitratubus |
den Willküren |
Akkusativ | arbitratus arbitratuus |
die Willküren |
Ablativ | arbitratibus arbitratubus |
mit den Willküren |
Vokativ | arbitratus arbitratuus |
Willküren! |
Lokativ | existiert nicht | Willküren als Ortsangabe |