compugnare-Übersetzung im Latein Wörterbuch

Neben denen auf dieser Seite zu findenden Formen von compugnare (Verb) entspricht Ihr Suchwort compugnare auch noch Formen von:

Kurzübersicht

Latein	Typ	Flexionsart	Form	Deutsch
compugnare	Verb	A-Konjugation	Infinitiv	zusammenkämpfen
compugnare	Verb	A-Konjugation	3. Person Plural Perfekt Indikativ Aktiv	noch nicht vorhanden

Aufstellung aller Formen

zusammenkämpfen

Präsens Indikativ

	Aktiv
1. Person Singular	compugno
2. Person Singular	compugnas
3. Person Singular	compugnat
1. Person Plural	compugnamus
2. Person Plural	compugnatis
3. Person Plural	compugnant

	Passiv
1. Person Singular	compugnor
2. Person Singular	compugnaris compugnare
3. Person Singular	compugnatur
1. Person Plural	compugnamur
2. Person Plural	compugnamini
3. Person Plural	compugnantur

Präsens Konjunktiv

	Aktiv
1. Person Singular	compugnem
2. Person Singular	compugnes
3. Person Singular	compugnet
1. Person Plural	compugnemus
2. Person Plural	compugnetis
3. Person Plural	compugnent

	Passiv
1. Person Singular	compugner
2. Person Singular	compugneris compugnere
3. Person Singular	compugnetur
1. Person Plural	compugnemur
2. Person Plural	compugnemini
3. Person Plural	compugnentur

Imperfekt Indikativ

	Aktiv
1. Person Singular	compugnabam
2. Person Singular	compugnabas
3. Person Singular	compugnabat
1. Person Plural	compugnabamus
2. Person Plural	compugnabatis
3. Person Plural	compugnabant

	Passiv
1. Person Singular	compugnabar
2. Person Singular	compugnabaris compugnabare
3. Person Singular	compugnabatur
1. Person Plural	compugnabamur
2. Person Plural	compugnabamini
3. Person Plural	compugnabantur

Imperfekt Konjunktiv

	Aktiv
1. Person Singular	compugnarem
2. Person Singular	compugnares
3. Person Singular	compugnaret
1. Person Plural	compugnaremus
2. Person Plural	compugnaretis
3. Person Plural	compugnarent

	Passiv
1. Person Singular	compugnarer
2. Person Singular	compugnareris compugnarere
3. Person Singular	compugnaretur
1. Person Plural	compugnaremur
2. Person Plural	compugnaremini
3. Person Plural	compugnarentur

Futur I

	Aktiv
1. Person Singular	compugnabo
2. Person Singular	compugnabis
3. Person Singular	compugnabit
1. Person Plural	compugnabimus
2. Person Plural	compugnabitis
3. Person Plural	compugnabunt

	Passiv
1. Person Singular	compugnabor
2. Person Singular	compugnaberis compugnabere
3. Person Singular	compugnabitur
1. Person Plural	compugnabimur
2. Person Plural	compugnabimini
3. Person Plural	compugnabuntur

Perfekt Indikativ

	Aktiv
1. Person Singular	compugnavi
2. Person Singular	compugnavisti
3. Person Singular	compugnavit
1. Person Plural	compugnavimus
2. Person Plural	compugnavistis
3. Person Plural	compugnaverunt compugnavere

	Passiv
1. Person Singular	compugnatus sum
2. Person Singular	compugnatus es
3. Person Singular	compugnatus est
1. Person Plural	compugnati sumus
2. Person Plural	compugnati estis
3. Person Plural	compugnati sunt

Perfekt Konjunktiv

	Aktiv
1. Person Singular	compugnaverim
2. Person Singular	compugnaveris
3. Person Singular	compugnaverit
1. Person Plural	compugnaverimus
2. Person Plural	compugnaveritis
3. Person Plural	compugnaverint

	Passiv
1. Person Singular	compugnatus sim
2. Person Singular	compugnatus sis
3. Person Singular	compugnatus sit
1. Person Plural	compugnati simus
2. Person Plural	compugnati sitis
3. Person Plural	compugnati sint

Plusquamperfekt Indikativ

	Aktiv
1. Person Singular	compugnaveram
2. Person Singular	compugnaveras
3. Person Singular	compugnaverat
1. Person Plural	compugnaveramus
2. Person Plural	compugnaveratis
3. Person Plural	compugnaverant

	Passiv
1. Person Singular	compugnatus eram
2. Person Singular	compugnatus eras
3. Person Singular	compugnatus erat
1. Person Plural	compugnati eramus
2. Person Plural	compugnati eratis
3. Person Plural	compugnati erant

Plusquamperfekt Konjunktiv

	Aktiv
1. Person Singular	compugnavissem
2. Person Singular	compugnavisses
3. Person Singular	compugnavisset
1. Person Plural	compugnavissemus
2. Person Plural	compugnavissetis
3. Person Plural	compugnavissent

	Passiv
1. Person Singular	compugnatus essem
2. Person Singular	compugnatus esses
3. Person Singular	compugnatus esset
1. Person Plural	compugnati essemus
2. Person Plural	compugnati essetis
3. Person Plural	compugnati essent

Futur II

	Aktiv
1. Person Singular	compugnavero
2. Person Singular	compugnaveris
3. Person Singular	compugnaverit
1. Person Plural	compugnaverimus
2. Person Plural	compugnaveritis
3. Person Plural	compugnaverint

	Passiv
1. Person Singular	compugnatus ero
2. Person Singular	compugnatus eris
3. Person Singular	compugnatus erit
1. Person Plural	compugnati erimus
2. Person Plural	compugnati eritis
3. Person Plural	compugnati erunt

Infinite

	Aktiv
Gleichzeitigkeit	compugnare
Vorzeitigkeit	compugnavisse
Nachzeitigkeit	compugnaturum esse
	Passiv
Gleichzeitigkeit	compugnari compugnarier
Vorzeitigkeit	compugnatum esse
Nachzeitigkeit	compugnatum iri

Imperative

Imperativ I

	Latein	Deutsch
2. Person Singular	compugna	!
2. Person Plural	compugnate	!

Imperativ II

	Latein
2. Person Singular	compugnato
3. Person Singular	compugnato
2. Person Plural	compugnatote
3. Person Plural	compugnanto

Gerundium

	Latein	Deutsch
Nominativ	compugnare	das
Genitiv	compugnandi	des es
Dativ	compugnando	dem
Akkusativ	compugnandum	das
Ablativ	compugnando	durch das
Vokativ	compugnande	!

Gerundivum

Singular

	Maskulinum	Femininum	Neutrum
Nominativ	compugnandus	compugnanda	compugnandum
Genitiv	compugnandi	compugnandae	compugnandi
Dativ	compugnando	compugnandae	compugnando
Akkusativ	compugnandum	compugnandam	compugnandum
Ablativ	compugnando	compugnanda	compugnando
Vokativ	compugnande	compugnanda	compugnandum

Plural

Nominativ	compugnandi	compugnandae	compugnanda
Genitiv	compugnandorum	compugnandarum	compugnandorum
Dativ	existiert nicht	existiert nicht	existiert nicht
Akkusativ	compugnandos	compugnandas	compugnanda
Ablativ	existiert nicht	existiert nicht	existiert nicht
Vokativ	compugnandi	compugnandae	compugnanda

Partizipien

Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)

Singular

	Maskulinum	Femininum	Neutrum
Nominativ	compugnans	compugnans	compugnans
Genitiv	compugnantis	compugnantis	compugnantis
Dativ	compugnanti	compugnanti	compugnanti
Akkusativ	compugnantem	compugnantem	compugnans
Ablativ	compugnanti compugnante	compugnanti compugnante	compugnanti compugnante
Vokativ	compugnans	compugnans	compugnans

Plural

Nominativ	compugnantes	compugnantes	compugnantia
Genitiv	compugnantium compugnantum	compugnantium compugnantum	compugnantium compugnantum
Dativ	compugnantibus	compugnantibus	compugnantibus
Akkusativ	compugnantes	compugnantes	compugnantia
Ablativ	compugnantibus	compugnantibus	compugnantibus
Vokativ	compugnantes	compugnantes	compugnantia

Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)

Singular

	Maskulinum	Femininum	Neutrum
Nominativ	compugnatus	compugnata	compugnatum
Genitiv	compugnati	compugnatae	compugnati
Dativ	compugnato	compugnatae	compugnato
Akkusativ	compugnatum	compugnatam	compugnatum
Ablativ	compugnato	compugnata	compugnato
Vokativ	compugnate	compugnata	compugnatum

Plural

Nominativ	compugnati	compugnatae	compugnata
Genitiv	compugnatorum	compugnatarum	compugnatorum
Dativ	compugnatis	compugnatis	compugnatis
Akkusativ	compugnatos	compugnatas	compugnata
Ablativ	compugnatis	compugnatis	compugnatis
Vokativ	compugnati	compugnatae	compugnata

Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)

Singular

	Maskulinum	Femininum	Neutrum
Nominativ	compugnaturus	compugnatura	compugnaturum
Genitiv	compugnaturi	compugnaturae	compugnaturi
Dativ	compugnaturo	compugnaturae	compugnaturo
Akkusativ	compugnaturum	compugnaturam	compugnaturum
Ablativ	compugnaturo	compugnatura	compugnaturo
Vokativ	compugnature	compugnatura	compugnaturum

Plural

Nominativ	compugnaturi	compugnaturae	compugnatura
Genitiv	compugnaturorum	compugnaturarum	compugnaturorum
Dativ	compugnaturis	compugnaturis	compugnaturis
Akkusativ	compugnaturos	compugnaturas	compugnatura
Ablativ	compugnaturis	compugnaturis	compugnaturis
Vokativ	compugnaturi	compugnaturae	compugnatura

Supina

Supin I	Supin II
compugnatum	compugnatu