Präsens Indikativ
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
depraedo
|
ich plündere aus; plündre aus |
2. Person Singular |
depraedas
|
du plünderst aus |
3. Person Singular |
depraedat
|
er/sie/es plündert aus |
1. Person Plural |
depraedamus
|
wir plündern aus |
2. Person Plural |
depraedatis
|
ihr plündert aus |
3. Person Plural |
depraedant
|
sie plündern aus |
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
depraedor
|
ich werde ausgeplündert |
2. Person Singular |
depraedaris depraedare
|
du wirst ausgeplündert |
3. Person Singular |
depraedatur
|
er/sie/es wird ausgeplündert |
1. Person Plural |
depraedamur
|
wir werden ausgeplündert |
2. Person Plural |
depraedamini
|
ihr werdet ausgeplündert |
3. Person Plural |
depraedantur
|
sie werden ausgeplündert |
Präsens Konjunktiv
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
depraedem
|
ich plündere aus; plündre aus |
2. Person Singular |
depraedes
|
du plünderest aus; plündrest aus |
3. Person Singular |
depraedet
|
er/sie/es plündere aus; plündre aus |
1. Person Plural |
depraedemus
|
wir plünderen aus |
2. Person Plural |
depraedetis
|
ihr plünderet aus |
3. Person Plural |
depraedent
|
sie plünderen aus |
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
depraeder
|
ich werde ausgeplündert |
2. Person Singular |
depraederis depraedere
|
du werdest ausgeplündert |
3. Person Singular |
depraedetur
|
er/sie/es werde ausgeplündert |
1. Person Plural |
depraedemur
|
wir werden ausgeplündert |
2. Person Plural |
depraedemini
|
ihr werdet ausgeplündert |
3. Person Plural |
depraedentur
|
sie werden ausgeplündert |
Imperfekt Indikativ
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
depraedabam
|
ich plünderte aus |
2. Person Singular |
depraedabas
|
du plündertest aus |
3. Person Singular |
depraedabat
|
er/sie/es plünderte aus |
1. Person Plural |
depraedabamus
|
wir plünderten aus |
2. Person Plural |
depraedabatis
|
ihr plündertet aus |
3. Person Plural |
depraedabant
|
sie plünderten aus |
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
depraedabar
|
ich wurde ausgeplündert |
2. Person Singular |
depraedabaris depraedabare
|
du wurdest ausgeplündert |
3. Person Singular |
depraedabatur
|
er/sie/es wurde ausgeplündert |
1. Person Plural |
depraedabamur
|
wir wurden ausgeplündert |
2. Person Plural |
depraedabamini
|
ihr wurdet ausgeplündert |
3. Person Plural |
depraedabantur
|
sie wurden ausgeplündert |
Imperfekt Konjunktiv
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
depraedarem
|
ich plünderte aus |
2. Person Singular |
depraedares
|
du plündertest aus |
3. Person Singular |
depraedaret
|
er/sie/es plünderte aus |
1. Person Plural |
depraedaremus
|
wir plünderten aus |
2. Person Plural |
depraedaretis
|
ihr plündertet aus |
3. Person Plural |
depraedarent
|
sie plünderten aus |
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
depraedarer
|
ich würde ausgeplündert |
2. Person Singular |
depraedareris depraedarere
|
du würdest ausgeplündert |
3. Person Singular |
depraedaretur
|
er/sie/es würde ausgeplündert |
1. Person Plural |
depraedaremur
|
wir würden ausgeplündert |
2. Person Plural |
depraedaremini
|
ihr würdet ausgeplündert |
3. Person Plural |
depraedarentur
|
sie würden ausgeplündert |
Futur I
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
depraedabo
|
ich werde ausplündern |
2. Person Singular |
depraedabis
|
du wirst ausplündern |
3. Person Singular |
depraedabit
|
er/sie/es wird ausplündern |
1. Person Plural |
depraedabimus
|
wir werden ausplündern |
2. Person Plural |
depraedabitis
|
ihr werdet ausplündern |
3. Person Plural |
depraedabunt
|
sie werden ausplündern |
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
depraedabor
|
ich werde ausgeplündert |
2. Person Singular |
depraedaberis depraedabere
|
du wirst ausgeplündert |
3. Person Singular |
depraedabitur
|
er/sie/es wird ausgeplündert |
1. Person Plural |
depraedabimur
|
wir werden ausgeplündert |
2. Person Plural |
depraedabimini
|
ihr werdet ausgeplündert |
3. Person Plural |
depraedabuntur
|
sie werden ausgeplündert |
Perfekt Indikativ
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
depraedavi
|
ich habe ausgeplündert |
2. Person Singular |
depraedavisti
|
du hast ausgeplündert |
3. Person Singular |
depraedavit
|
er/sie/es hat ausgeplündert |
1. Person Plural |
depraedavimus
|
wir haben ausgeplündert |
2. Person Plural |
depraedavistis
|
ihr habt ausgeplündert |
3. Person Plural |
depraedaverunt depraedavere
|
sie haben ausgeplündert |
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
depraedatus sum
|
ich bin ausgeplündert worden |
2. Person Singular |
depraedatus es
|
du bist ausgeplündert worden |
3. Person Singular |
depraedatus est
|
er/sie/es ist ausgeplündert worden |
1. Person Plural |
depraedati sumus
|
wir sind ausgeplündert worden |
2. Person Plural |
depraedati estis
|
ihr seid ausgeplündert worden |
3. Person Plural |
depraedati sunt
|
sie sind ausgeplündert worden |
Perfekt Konjunktiv
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
depraedaverim
|
ich habe ausgeplündert |
2. Person Singular |
depraedaveris
|
du habest ausgeplündert |
3. Person Singular |
depraedaverit
|
er/sie/es habe ausgeplündert |
1. Person Plural |
depraedaverimus
|
wir haben ausgeplündert |
2. Person Plural |
depraedaveritis
|
ihr habet ausgeplündert |
3. Person Plural |
depraedaverint
|
sie haben ausgeplündert |
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
depraedatus sim
|
ich sei ausgeplündert worden |
2. Person Singular |
depraedatus sis
|
du seiest ausgeplündert worden |
3. Person Singular |
depraedatus sit
|
er/sie/es sei ausgeplündert worden |
1. Person Plural |
depraedati simus
|
wir seien ausgeplündert worden |
2. Person Plural |
depraedati sitis
|
ihr seiet ausgeplündert worden |
3. Person Plural |
depraedati sint
|
sie seien ausgeplündert worden |
Plusquamperfekt Indikativ
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
depraedaveram
|
ich hatte ausgeplündert |
2. Person Singular |
depraedaveras
|
du hattest ausgeplündert |
3. Person Singular |
depraedaverat
|
er/sie/es hatte ausgeplündert |
1. Person Plural |
depraedaveramus
|
wir hatten ausgeplündert |
2. Person Plural |
depraedaveratis
|
ihr hattet ausgeplündert |
3. Person Plural |
depraedaverant
|
sie hatten ausgeplündert |
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
depraedatus eram
|
ich war ausgeplündert worden |
2. Person Singular |
depraedatus eras
|
du warst ausgeplündert worden |
3. Person Singular |
depraedatus erat
|
er/sie/es war ausgeplündert worden |
1. Person Plural |
depraedati eramus
|
wir waren ausgeplündert worden |
2. Person Plural |
depraedati eratis
|
ihr warst ausgeplündert worden |
3. Person Plural |
depraedati erant
|
sie waren ausgeplündert worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
depraedavissem
|
ich hätte ausgeplündert |
2. Person Singular |
depraedavisses
|
du hättest ausgeplündert |
3. Person Singular |
depraedavisset
|
er/sie/es hätte ausgeplündert |
1. Person Plural |
depraedavissemus
|
wir hätten ausgeplündert |
2. Person Plural |
depraedavissetis
|
ihr hättet ausgeplündert |
3. Person Plural |
depraedavissent
|
sie hätten ausgeplündert |
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
depraedatus essem
|
ich wäre ausgeplündert worden |
2. Person Singular |
depraedatus esses
|
du wärest ausgeplündert worden |
3. Person Singular |
depraedatus esset
|
er/sie/es wäre ausgeplündert worden |
1. Person Plural |
depraedati essemus
|
wir wären ausgeplündert worden |
2. Person Plural |
depraedati essetis
|
ihr wäret ausgeplündert worden |
3. Person Plural |
depraedati essent
|
sie wären ausgeplündert worden |
Futur II
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
depraedavero
|
ich werde ausgeplündert haben |
2. Person Singular |
depraedaveris
|
du wirst ausgeplündert haben |
3. Person Singular |
depraedaverit
|
er/sie/es wird ausgeplündert haben |
1. Person Plural |
depraedaverimus
|
wir werden ausgeplündert haben |
2. Person Plural |
depraedaveritis
|
ihr werdet ausgeplündert haben |
3. Person Plural |
depraedaverint
|
sie werden ausgeplündert haben |
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
depraedatus ero
|
ich werde ausgeplündert worden sein |
2. Person Singular |
depraedatus eris
|
du werdest ausgeplündert worden sein |
3. Person Singular |
depraedatus erit
|
er/sie/es werde ausgeplündert worden sein |
1. Person Plural |
depraedati erimus
|
wir werden ausgeplündert worden sein |
2. Person Plural |
depraedati eritis
|
ihr werdet ausgeplündert worden sein |
3. Person Plural |
depraedati erunt
|
sie werden ausgeplündert worden sein |
Infinite
|
Aktiv |
|
Gleichzeitigkeit |
depraedare
|
ausplündern |
Vorzeitigkeit |
depraedavisse
|
ausgeplündert haben |
Nachzeitigkeit |
depraedaturum esse
|
ausplündern werden |
|
Passiv |
|
Gleichzeitigkeit |
depraedari depraedarier
|
ausgeplündert werden |
Vorzeitigkeit |
depraedatum esse
|
ausgeplündert worden sein |
Nachzeitigkeit |
depraedatum iri
|
künftig ausgeplündert werden |
Imperative
Imperativ I
|
Latein |
Deutsch |
2. Person Singular |
depraeda
|
plündere aus; plündre aus! |
2. Person Plural |
depraedate
|
plündert aus! |
Imperativ II
|
Latein |
2. Person Singular |
depraedato
|
3. Person Singular |
depraedato
|
2. Person Plural |
depraedatote
|
3. Person Plural |
depraedanto
|
Gerundium
|
Latein |
Deutsch |
Nominativ |
depraedare
|
das Ausplündern |
Genitiv |
depraedandi
|
des Ausplündernes |
Dativ |
depraedando
|
dem Ausplündern |
Akkusativ |
depraedandum
|
das Ausplündern |
Ablativ |
depraedando
|
durch das Ausplündern |
Vokativ |
depraedande
|
Ausplündern! |
Gerundivum
Singular
|
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
Nominativ |
depraedandus
|
depraedanda
|
depraedandum
|
Genitiv |
depraedandi
|
depraedandae
|
depraedandi
|
Dativ |
depraedando
|
depraedandae
|
depraedando
|
Akkusativ |
depraedandum
|
depraedandam
|
depraedandum
|
Ablativ |
depraedando
|
depraedanda
|
depraedando
|
Vokativ |
depraedande
|
depraedanda
|
depraedandum
|
Plural
Nominativ |
depraedandi
|
depraedandae
|
depraedanda
|
Genitiv |
depraedandorum
|
depraedandarum
|
depraedandorum
|
Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
Akkusativ |
depraedandos
|
depraedandas
|
depraedanda
|
Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
Vokativ |
depraedandi
|
depraedandae
|
depraedanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
|
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
Nominativ |
depraedans
|
depraedans
|
depraedans
|
Genitiv |
depraedantis
|
depraedantis
|
depraedantis
|
Dativ |
depraedanti
|
depraedanti
|
depraedanti
|
Akkusativ |
depraedantem
|
depraedantem
|
depraedans
|
Ablativ |
depraedanti depraedante
|
depraedanti depraedante
|
depraedanti depraedante
|
Vokativ |
depraedans
|
depraedans
|
depraedans
|
Plural
Nominativ |
depraedantes
|
depraedantes
|
depraedantia
|
Genitiv |
depraedantium depraedantum
|
depraedantium depraedantum
|
depraedantium depraedantum
|
Dativ |
depraedantibus
|
depraedantibus
|
depraedantibus
|
Akkusativ |
depraedantes
|
depraedantes
|
depraedantia
|
Ablativ |
depraedantibus
|
depraedantibus
|
depraedantibus
|
Vokativ |
depraedantes
|
depraedantes
|
depraedantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
|
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
Nominativ |
depraedatus
|
depraedata
|
depraedatum
|
Genitiv |
depraedati
|
depraedatae
|
depraedati
|
Dativ |
depraedato
|
depraedatae
|
depraedato
|
Akkusativ |
depraedatum
|
depraedatam
|
depraedatum
|
Ablativ |
depraedato
|
depraedata
|
depraedato
|
Vokativ |
depraedate
|
depraedata
|
depraedatum
|
Plural
Nominativ |
depraedati
|
depraedatae
|
depraedata
|
Genitiv |
depraedatorum
|
depraedatarum
|
depraedatorum
|
Dativ |
depraedatis
|
depraedatis
|
depraedatis
|
Akkusativ |
depraedatos
|
depraedatas
|
depraedata
|
Ablativ |
depraedatis
|
depraedatis
|
depraedatis
|
Vokativ |
depraedati
|
depraedatae
|
depraedata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
|
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
Nominativ |
depraedaturus
|
depraedatura
|
depraedaturum
|
Genitiv |
depraedaturi
|
depraedaturae
|
depraedaturi
|
Dativ |
depraedaturo
|
depraedaturae
|
depraedaturo
|
Akkusativ |
depraedaturum
|
depraedaturam
|
depraedaturum
|
Ablativ |
depraedaturo
|
depraedatura
|
depraedaturo
|
Vokativ |
depraedature
|
depraedatura
|
depraedaturum
|
Plural
Nominativ |
depraedaturi
|
depraedaturae
|
depraedatura
|
Genitiv |
depraedaturorum
|
depraedaturarum
|
depraedaturorum
|
Dativ |
depraedaturis
|
depraedaturis
|
depraedaturis
|
Akkusativ |
depraedaturos
|
depraedaturas
|
depraedatura
|
Ablativ |
depraedaturis
|
depraedaturis
|
depraedaturis
|
Vokativ |
depraedaturi
|
depraedaturae
|
depraedatura
|
Supina
Supin I |
Supin II |
depraedatum
|
depraedatu
|
Präsens Indikativ
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
depraedo
|
|
2. Person Singular |
depraedas
|
|
3. Person Singular |
depraedat
|
|
1. Person Plural |
depraedamus
|
|
2. Person Plural |
depraedatis
|
|
3. Person Plural |
depraedant
|
|
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
depraedor
|
|
2. Person Singular |
depraedaris depraedare
|
|
3. Person Singular |
depraedatur
|
|
1. Person Plural |
depraedamur
|
|
2. Person Plural |
depraedamini
|
|
3. Person Plural |
depraedantur
|
|
Präsens Konjunktiv
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
depraedem
|
|
2. Person Singular |
depraedes
|
|
3. Person Singular |
depraedet
|
|
1. Person Plural |
depraedemus
|
|
2. Person Plural |
depraedetis
|
|
3. Person Plural |
depraedent
|
|
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
depraeder
|
|
2. Person Singular |
depraederis depraedere
|
|
3. Person Singular |
depraedetur
|
|
1. Person Plural |
depraedemur
|
|
2. Person Plural |
depraedemini
|
|
3. Person Plural |
depraedentur
|
|
Imperfekt Indikativ
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
depraedabam
|
|
2. Person Singular |
depraedabas
|
|
3. Person Singular |
depraedabat
|
|
1. Person Plural |
depraedabamus
|
|
2. Person Plural |
depraedabatis
|
|
3. Person Plural |
depraedabant
|
|
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
depraedabar
|
|
2. Person Singular |
depraedabaris depraedabare
|
|
3. Person Singular |
depraedabatur
|
|
1. Person Plural |
depraedabamur
|
|
2. Person Plural |
depraedabamini
|
|
3. Person Plural |
depraedabantur
|
|
Imperfekt Konjunktiv
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
depraedarem
|
|
2. Person Singular |
depraedares
|
|
3. Person Singular |
depraedaret
|
|
1. Person Plural |
depraedaremus
|
|
2. Person Plural |
depraedaretis
|
|
3. Person Plural |
depraedarent
|
|
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
depraedarer
|
|
2. Person Singular |
depraedareris depraedarere
|
|
3. Person Singular |
depraedaretur
|
|
1. Person Plural |
depraedaremur
|
|
2. Person Plural |
depraedaremini
|
|
3. Person Plural |
depraedarentur
|
|
Futur I
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
depraedabo
|
|
2. Person Singular |
depraedabis
|
|
3. Person Singular |
depraedabit
|
|
1. Person Plural |
depraedabimus
|
|
2. Person Plural |
depraedabitis
|
|
3. Person Plural |
depraedabunt
|
|
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
depraedabor
|
|
2. Person Singular |
depraedaberis depraedabere
|
|
3. Person Singular |
depraedabitur
|
|
1. Person Plural |
depraedabimur
|
|
2. Person Plural |
depraedabimini
|
|
3. Person Plural |
depraedabuntur
|
|
Perfekt Indikativ
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
depraedavi
|
|
2. Person Singular |
depraedavisti
|
|
3. Person Singular |
depraedavit
|
|
1. Person Plural |
depraedavimus
|
|
2. Person Plural |
depraedavistis
|
|
3. Person Plural |
depraedaverunt depraedavere
|
|
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
depraedatus sum
|
|
2. Person Singular |
depraedatus es
|
|
3. Person Singular |
depraedatus est
|
|
1. Person Plural |
depraedati sumus
|
|
2. Person Plural |
depraedati estis
|
|
3. Person Plural |
depraedati sunt
|
|
Perfekt Konjunktiv
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
depraedaverim
|
|
2. Person Singular |
depraedaveris
|
|
3. Person Singular |
depraedaverit
|
|
1. Person Plural |
depraedaverimus
|
|
2. Person Plural |
depraedaveritis
|
|
3. Person Plural |
depraedaverint
|
|
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
depraedatus sim
|
|
2. Person Singular |
depraedatus sis
|
|
3. Person Singular |
depraedatus sit
|
|
1. Person Plural |
depraedati simus
|
|
2. Person Plural |
depraedati sitis
|
|
3. Person Plural |
depraedati sint
|
|
Plusquamperfekt Indikativ
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
depraedaveram
|
|
2. Person Singular |
depraedaveras
|
|
3. Person Singular |
depraedaverat
|
|
1. Person Plural |
depraedaveramus
|
|
2. Person Plural |
depraedaveratis
|
|
3. Person Plural |
depraedaverant
|
|
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
depraedatus eram
|
|
2. Person Singular |
depraedatus eras
|
|
3. Person Singular |
depraedatus erat
|
|
1. Person Plural |
depraedati eramus
|
|
2. Person Plural |
depraedati eratis
|
|
3. Person Plural |
depraedati erant
|
|
Plusquamperfekt Konjunktiv
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
depraedavissem
|
|
2. Person Singular |
depraedavisses
|
|
3. Person Singular |
depraedavisset
|
|
1. Person Plural |
depraedavissemus
|
|
2. Person Plural |
depraedavissetis
|
|
3. Person Plural |
depraedavissent
|
|
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
depraedatus essem
|
|
2. Person Singular |
depraedatus esses
|
|
3. Person Singular |
depraedatus esset
|
|
1. Person Plural |
depraedati essemus
|
|
2. Person Plural |
depraedati essetis
|
|
3. Person Plural |
depraedati essent
|
|
Futur II
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
depraedavero
|
|
2. Person Singular |
depraedaveris
|
|
3. Person Singular |
depraedaverit
|
|
1. Person Plural |
depraedaverimus
|
|
2. Person Plural |
depraedaveritis
|
|
3. Person Plural |
depraedaverint
|
|
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
depraedatus ero
|
|
2. Person Singular |
depraedatus eris
|
|
3. Person Singular |
depraedatus erit
|
|
1. Person Plural |
depraedati erimus
|
|
2. Person Plural |
depraedati eritis
|
|
3. Person Plural |
depraedati erunt
|
|
Infinite
|
Aktiv |
|
Gleichzeitigkeit |
depraedare
|
|
Vorzeitigkeit |
depraedavisse
|
|
Nachzeitigkeit |
depraedaturum esse
|
|
|
Passiv |
|
Gleichzeitigkeit |
depraedari depraedarier
|
|
Vorzeitigkeit |
depraedatum esse
|
|
Nachzeitigkeit |
depraedatum iri
|
|
Imperative
Imperativ I
|
Latein |
Deutsch |
2. Person Singular |
depraeda
|
! |
2. Person Plural |
depraedate
|
! |
Imperativ II
|
Latein |
2. Person Singular |
depraedato
|
3. Person Singular |
depraedato
|
2. Person Plural |
depraedatote
|
3. Person Plural |
depraedanto
|
Gerundium
|
Latein |
Deutsch |
Nominativ |
depraedare
|
das |
Genitiv |
depraedandi
|
des es |
Dativ |
depraedando
|
dem |
Akkusativ |
depraedandum
|
das |
Ablativ |
depraedando
|
durch das |
Vokativ |
depraedande
|
! |
Gerundivum
Singular
|
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
Nominativ |
depraedandus
|
depraedanda
|
depraedandum
|
Genitiv |
depraedandi
|
depraedandae
|
depraedandi
|
Dativ |
depraedando
|
depraedandae
|
depraedando
|
Akkusativ |
depraedandum
|
depraedandam
|
depraedandum
|
Ablativ |
depraedando
|
depraedanda
|
depraedando
|
Vokativ |
depraedande
|
depraedanda
|
depraedandum
|
Plural
Nominativ |
depraedandi
|
depraedandae
|
depraedanda
|
Genitiv |
depraedandorum
|
depraedandarum
|
depraedandorum
|
Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
Akkusativ |
depraedandos
|
depraedandas
|
depraedanda
|
Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
Vokativ |
depraedandi
|
depraedandae
|
depraedanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
|
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
Nominativ |
depraedans
|
depraedans
|
depraedans
|
Genitiv |
depraedantis
|
depraedantis
|
depraedantis
|
Dativ |
depraedanti
|
depraedanti
|
depraedanti
|
Akkusativ |
depraedantem
|
depraedantem
|
depraedans
|
Ablativ |
depraedanti depraedante
|
depraedanti depraedante
|
depraedanti depraedante
|
Vokativ |
depraedans
|
depraedans
|
depraedans
|
Plural
Nominativ |
depraedantes
|
depraedantes
|
depraedantia
|
Genitiv |
depraedantium depraedantum
|
depraedantium depraedantum
|
depraedantium depraedantum
|
Dativ |
depraedantibus
|
depraedantibus
|
depraedantibus
|
Akkusativ |
depraedantes
|
depraedantes
|
depraedantia
|
Ablativ |
depraedantibus
|
depraedantibus
|
depraedantibus
|
Vokativ |
depraedantes
|
depraedantes
|
depraedantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
|
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
Nominativ |
depraedatus
|
depraedata
|
depraedatum
|
Genitiv |
depraedati
|
depraedatae
|
depraedati
|
Dativ |
depraedato
|
depraedatae
|
depraedato
|
Akkusativ |
depraedatum
|
depraedatam
|
depraedatum
|
Ablativ |
depraedato
|
depraedata
|
depraedato
|
Vokativ |
depraedate
|
depraedata
|
depraedatum
|
Plural
Nominativ |
depraedati
|
depraedatae
|
depraedata
|
Genitiv |
depraedatorum
|
depraedatarum
|
depraedatorum
|
Dativ |
depraedatis
|
depraedatis
|
depraedatis
|
Akkusativ |
depraedatos
|
depraedatas
|
depraedata
|
Ablativ |
depraedatis
|
depraedatis
|
depraedatis
|
Vokativ |
depraedati
|
depraedatae
|
depraedata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
|
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
Nominativ |
depraedaturus
|
depraedatura
|
depraedaturum
|
Genitiv |
depraedaturi
|
depraedaturae
|
depraedaturi
|
Dativ |
depraedaturo
|
depraedaturae
|
depraedaturo
|
Akkusativ |
depraedaturum
|
depraedaturam
|
depraedaturum
|
Ablativ |
depraedaturo
|
depraedatura
|
depraedaturo
|
Vokativ |
depraedature
|
depraedatura
|
depraedaturum
|
Plural
Nominativ |
depraedaturi
|
depraedaturae
|
depraedatura
|
Genitiv |
depraedaturorum
|
depraedaturarum
|
depraedaturorum
|
Dativ |
depraedaturis
|
depraedaturis
|
depraedaturis
|
Akkusativ |
depraedaturos
|
depraedaturas
|
depraedatura
|
Ablativ |
depraedaturis
|
depraedaturis
|
depraedaturis
|
Vokativ |
depraedaturi
|
depraedaturae
|
depraedatura
|
Supina
Supin I |
Supin II |
depraedatum
|
depraedatu
|
Präsens Indikativ
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
depraedo
|
|
2. Person Singular |
depraedas
|
|
3. Person Singular |
depraedat
|
|
1. Person Plural |
depraedamus
|
|
2. Person Plural |
depraedatis
|
|
3. Person Plural |
depraedant
|
|
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
depraedor
|
|
2. Person Singular |
depraedaris depraedare
|
|
3. Person Singular |
depraedatur
|
|
1. Person Plural |
depraedamur
|
|
2. Person Plural |
depraedamini
|
|
3. Person Plural |
depraedantur
|
|
Präsens Konjunktiv
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
depraedem
|
|
2. Person Singular |
depraedes
|
|
3. Person Singular |
depraedet
|
|
1. Person Plural |
depraedemus
|
|
2. Person Plural |
depraedetis
|
|
3. Person Plural |
depraedent
|
|
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
depraeder
|
|
2. Person Singular |
depraederis depraedere
|
|
3. Person Singular |
depraedetur
|
|
1. Person Plural |
depraedemur
|
|
2. Person Plural |
depraedemini
|
|
3. Person Plural |
depraedentur
|
|
Imperfekt Indikativ
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
depraedabam
|
|
2. Person Singular |
depraedabas
|
|
3. Person Singular |
depraedabat
|
|
1. Person Plural |
depraedabamus
|
|
2. Person Plural |
depraedabatis
|
|
3. Person Plural |
depraedabant
|
|
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
depraedabar
|
|
2. Person Singular |
depraedabaris depraedabare
|
|
3. Person Singular |
depraedabatur
|
|
1. Person Plural |
depraedabamur
|
|
2. Person Plural |
depraedabamini
|
|
3. Person Plural |
depraedabantur
|
|
Imperfekt Konjunktiv
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
depraedarem
|
|
2. Person Singular |
depraedares
|
|
3. Person Singular |
depraedaret
|
|
1. Person Plural |
depraedaremus
|
|
2. Person Plural |
depraedaretis
|
|
3. Person Plural |
depraedarent
|
|
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
depraedarer
|
|
2. Person Singular |
depraedareris depraedarere
|
|
3. Person Singular |
depraedaretur
|
|
1. Person Plural |
depraedaremur
|
|
2. Person Plural |
depraedaremini
|
|
3. Person Plural |
depraedarentur
|
|
Futur I
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
depraedabo
|
|
2. Person Singular |
depraedabis
|
|
3. Person Singular |
depraedabit
|
|
1. Person Plural |
depraedabimus
|
|
2. Person Plural |
depraedabitis
|
|
3. Person Plural |
depraedabunt
|
|
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
depraedabor
|
|
2. Person Singular |
depraedaberis depraedabere
|
|
3. Person Singular |
depraedabitur
|
|
1. Person Plural |
depraedabimur
|
|
2. Person Plural |
depraedabimini
|
|
3. Person Plural |
depraedabuntur
|
|
Perfekt Indikativ
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
depraedavi
|
|
2. Person Singular |
depraedavisti
|
|
3. Person Singular |
depraedavit
|
|
1. Person Plural |
depraedavimus
|
|
2. Person Plural |
depraedavistis
|
|
3. Person Plural |
depraedaverunt depraedavere
|
|
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
depraedatus sum
|
|
2. Person Singular |
depraedatus es
|
|
3. Person Singular |
depraedatus est
|
|
1. Person Plural |
depraedati sumus
|
|
2. Person Plural |
depraedati estis
|
|
3. Person Plural |
depraedati sunt
|
|
Perfekt Konjunktiv
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
depraedaverim
|
|
2. Person Singular |
depraedaveris
|
|
3. Person Singular |
depraedaverit
|
|
1. Person Plural |
depraedaverimus
|
|
2. Person Plural |
depraedaveritis
|
|
3. Person Plural |
depraedaverint
|
|
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
depraedatus sim
|
|
2. Person Singular |
depraedatus sis
|
|
3. Person Singular |
depraedatus sit
|
|
1. Person Plural |
depraedati simus
|
|
2. Person Plural |
depraedati sitis
|
|
3. Person Plural |
depraedati sint
|
|
Plusquamperfekt Indikativ
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
depraedaveram
|
|
2. Person Singular |
depraedaveras
|
|
3. Person Singular |
depraedaverat
|
|
1. Person Plural |
depraedaveramus
|
|
2. Person Plural |
depraedaveratis
|
|
3. Person Plural |
depraedaverant
|
|
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
depraedatus eram
|
|
2. Person Singular |
depraedatus eras
|
|
3. Person Singular |
depraedatus erat
|
|
1. Person Plural |
depraedati eramus
|
|
2. Person Plural |
depraedati eratis
|
|
3. Person Plural |
depraedati erant
|
|
Plusquamperfekt Konjunktiv
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
depraedavissem
|
|
2. Person Singular |
depraedavisses
|
|
3. Person Singular |
depraedavisset
|
|
1. Person Plural |
depraedavissemus
|
|
2. Person Plural |
depraedavissetis
|
|
3. Person Plural |
depraedavissent
|
|
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
depraedatus essem
|
|
2. Person Singular |
depraedatus esses
|
|
3. Person Singular |
depraedatus esset
|
|
1. Person Plural |
depraedati essemus
|
|
2. Person Plural |
depraedati essetis
|
|
3. Person Plural |
depraedati essent
|
|
Futur II
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
depraedavero
|
|
2. Person Singular |
depraedaveris
|
|
3. Person Singular |
depraedaverit
|
|
1. Person Plural |
depraedaverimus
|
|
2. Person Plural |
depraedaveritis
|
|
3. Person Plural |
depraedaverint
|
|
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
depraedatus ero
|
|
2. Person Singular |
depraedatus eris
|
|
3. Person Singular |
depraedatus erit
|
|
1. Person Plural |
depraedati erimus
|
|
2. Person Plural |
depraedati eritis
|
|
3. Person Plural |
depraedati erunt
|
|
Infinite
|
Aktiv |
|
Gleichzeitigkeit |
depraedare
|
|
Vorzeitigkeit |
depraedavisse
|
|
Nachzeitigkeit |
depraedaturum esse
|
|
|
Passiv |
|
Gleichzeitigkeit |
depraedari depraedarier
|
|
Vorzeitigkeit |
depraedatum esse
|
|
Nachzeitigkeit |
depraedatum iri
|
|
Imperative
Imperativ I
|
Latein |
Deutsch |
2. Person Singular |
depraeda
|
! |
2. Person Plural |
depraedate
|
! |
Imperativ II
|
Latein |
2. Person Singular |
depraedato
|
3. Person Singular |
depraedato
|
2. Person Plural |
depraedatote
|
3. Person Plural |
depraedanto
|
Gerundium
|
Latein |
Deutsch |
Nominativ |
depraedare
|
das |
Genitiv |
depraedandi
|
des es |
Dativ |
depraedando
|
dem |
Akkusativ |
depraedandum
|
das |
Ablativ |
depraedando
|
durch das |
Vokativ |
depraedande
|
! |
Gerundivum
Singular
|
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
Nominativ |
depraedandus
|
depraedanda
|
depraedandum
|
Genitiv |
depraedandi
|
depraedandae
|
depraedandi
|
Dativ |
depraedando
|
depraedandae
|
depraedando
|
Akkusativ |
depraedandum
|
depraedandam
|
depraedandum
|
Ablativ |
depraedando
|
depraedanda
|
depraedando
|
Vokativ |
depraedande
|
depraedanda
|
depraedandum
|
Plural
Nominativ |
depraedandi
|
depraedandae
|
depraedanda
|
Genitiv |
depraedandorum
|
depraedandarum
|
depraedandorum
|
Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
Akkusativ |
depraedandos
|
depraedandas
|
depraedanda
|
Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
Vokativ |
depraedandi
|
depraedandae
|
depraedanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
|
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
Nominativ |
depraedans
|
depraedans
|
depraedans
|
Genitiv |
depraedantis
|
depraedantis
|
depraedantis
|
Dativ |
depraedanti
|
depraedanti
|
depraedanti
|
Akkusativ |
depraedantem
|
depraedantem
|
depraedans
|
Ablativ |
depraedanti depraedante
|
depraedanti depraedante
|
depraedanti depraedante
|
Vokativ |
depraedans
|
depraedans
|
depraedans
|
Plural
Nominativ |
depraedantes
|
depraedantes
|
depraedantia
|
Genitiv |
depraedantium depraedantum
|
depraedantium depraedantum
|
depraedantium depraedantum
|
Dativ |
depraedantibus
|
depraedantibus
|
depraedantibus
|
Akkusativ |
depraedantes
|
depraedantes
|
depraedantia
|
Ablativ |
depraedantibus
|
depraedantibus
|
depraedantibus
|
Vokativ |
depraedantes
|
depraedantes
|
depraedantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
|
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
Nominativ |
depraedatus
|
depraedata
|
depraedatum
|
Genitiv |
depraedati
|
depraedatae
|
depraedati
|
Dativ |
depraedato
|
depraedatae
|
depraedato
|
Akkusativ |
depraedatum
|
depraedatam
|
depraedatum
|
Ablativ |
depraedato
|
depraedata
|
depraedato
|
Vokativ |
depraedate
|
depraedata
|
depraedatum
|
Plural
Nominativ |
depraedati
|
depraedatae
|
depraedata
|
Genitiv |
depraedatorum
|
depraedatarum
|
depraedatorum
|
Dativ |
depraedatis
|
depraedatis
|
depraedatis
|
Akkusativ |
depraedatos
|
depraedatas
|
depraedata
|
Ablativ |
depraedatis
|
depraedatis
|
depraedatis
|
Vokativ |
depraedati
|
depraedatae
|
depraedata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
|
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
Nominativ |
depraedaturus
|
depraedatura
|
depraedaturum
|
Genitiv |
depraedaturi
|
depraedaturae
|
depraedaturi
|
Dativ |
depraedaturo
|
depraedaturae
|
depraedaturo
|
Akkusativ |
depraedaturum
|
depraedaturam
|
depraedaturum
|
Ablativ |
depraedaturo
|
depraedatura
|
depraedaturo
|
Vokativ |
depraedature
|
depraedatura
|
depraedaturum
|
Plural
Nominativ |
depraedaturi
|
depraedaturae
|
depraedatura
|
Genitiv |
depraedaturorum
|
depraedaturarum
|
depraedaturorum
|
Dativ |
depraedaturis
|
depraedaturis
|
depraedaturis
|
Akkusativ |
depraedaturos
|
depraedaturas
|
depraedatura
|
Ablativ |
depraedaturis
|
depraedaturis
|
depraedaturis
|
Vokativ |
depraedaturi
|
depraedaturae
|
depraedatura
|
Supina
Supin I |
Supin II |
depraedatum
|
depraedatu
|
Präsens Indikativ
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
depraedo
|
ich plündere; plündre |
2. Person Singular |
depraedas
|
du plünderst |
3. Person Singular |
depraedat
|
er/sie/es plündert |
1. Person Plural |
depraedamus
|
wir plündern |
2. Person Plural |
depraedatis
|
ihr plündert |
3. Person Plural |
depraedant
|
sie plündern |
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
depraedor
|
ich werde geplündert |
2. Person Singular |
depraedaris depraedare
|
du wirst geplündert |
3. Person Singular |
depraedatur
|
er/sie/es wird geplündert |
1. Person Plural |
depraedamur
|
wir werden geplündert |
2. Person Plural |
depraedamini
|
ihr werdet geplündert |
3. Person Plural |
depraedantur
|
sie werden geplündert |
Präsens Konjunktiv
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
depraedem
|
ich plündere; plündre |
2. Person Singular |
depraedes
|
du plünderest; plündrest |
3. Person Singular |
depraedet
|
er/sie/es plündere; plündre |
1. Person Plural |
depraedemus
|
wir plünderen |
2. Person Plural |
depraedetis
|
ihr plünderet |
3. Person Plural |
depraedent
|
sie plünderen |
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
depraeder
|
ich werde geplündert |
2. Person Singular |
depraederis depraedere
|
du werdest geplündert |
3. Person Singular |
depraedetur
|
er/sie/es werde geplündert |
1. Person Plural |
depraedemur
|
wir werden geplündert |
2. Person Plural |
depraedemini
|
ihr werdet geplündert |
3. Person Plural |
depraedentur
|
sie werden geplündert |
Imperfekt Indikativ
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
depraedabam
|
ich plünderte |
2. Person Singular |
depraedabas
|
du plündertest |
3. Person Singular |
depraedabat
|
er/sie/es plünderte |
1. Person Plural |
depraedabamus
|
wir plünderten |
2. Person Plural |
depraedabatis
|
ihr plündertet |
3. Person Plural |
depraedabant
|
sie plünderten |
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
depraedabar
|
ich wurde geplündert |
2. Person Singular |
depraedabaris depraedabare
|
du wurdest geplündert |
3. Person Singular |
depraedabatur
|
er/sie/es wurde geplündert |
1. Person Plural |
depraedabamur
|
wir wurden geplündert |
2. Person Plural |
depraedabamini
|
ihr wurdet geplündert |
3. Person Plural |
depraedabantur
|
sie wurden geplündert |
Imperfekt Konjunktiv
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
depraedarem
|
ich plünderte |
2. Person Singular |
depraedares
|
du plündertest |
3. Person Singular |
depraedaret
|
er/sie/es plünderte |
1. Person Plural |
depraedaremus
|
wir plünderten |
2. Person Plural |
depraedaretis
|
ihr plündertet |
3. Person Plural |
depraedarent
|
sie plünderten |
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
depraedarer
|
ich würde geplündert |
2. Person Singular |
depraedareris depraedarere
|
du würdest geplündert |
3. Person Singular |
depraedaretur
|
er/sie/es würde geplündert |
1. Person Plural |
depraedaremur
|
wir würden geplündert |
2. Person Plural |
depraedaremini
|
ihr würdet geplündert |
3. Person Plural |
depraedarentur
|
sie würden geplündert |
Futur I
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
depraedabo
|
ich werde plündern |
2. Person Singular |
depraedabis
|
du wirst plündern |
3. Person Singular |
depraedabit
|
er/sie/es wird plündern |
1. Person Plural |
depraedabimus
|
wir werden plündern |
2. Person Plural |
depraedabitis
|
ihr werdet plündern |
3. Person Plural |
depraedabunt
|
sie werden plündern |
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
depraedabor
|
ich werde geplündert |
2. Person Singular |
depraedaberis depraedabere
|
du wirst geplündert |
3. Person Singular |
depraedabitur
|
er/sie/es wird geplündert |
1. Person Plural |
depraedabimur
|
wir werden geplündert |
2. Person Plural |
depraedabimini
|
ihr werdet geplündert |
3. Person Plural |
depraedabuntur
|
sie werden geplündert |
Perfekt Indikativ
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
depraedavi
|
ich habe geplündert |
2. Person Singular |
depraedavisti
|
du hast geplündert |
3. Person Singular |
depraedavit
|
er/sie/es hat geplündert |
1. Person Plural |
depraedavimus
|
wir haben geplündert |
2. Person Plural |
depraedavistis
|
ihr habt geplündert |
3. Person Plural |
depraedaverunt depraedavere
|
sie haben geplündert |
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
depraedatus sum
|
ich bin geplündert worden |
2. Person Singular |
depraedatus es
|
du bist geplündert worden |
3. Person Singular |
depraedatus est
|
er/sie/es ist geplündert worden |
1. Person Plural |
depraedati sumus
|
wir sind geplündert worden |
2. Person Plural |
depraedati estis
|
ihr seid geplündert worden |
3. Person Plural |
depraedati sunt
|
sie sind geplündert worden |
Perfekt Konjunktiv
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
depraedaverim
|
ich habe geplündert |
2. Person Singular |
depraedaveris
|
du habest geplündert |
3. Person Singular |
depraedaverit
|
er/sie/es habe geplündert |
1. Person Plural |
depraedaverimus
|
wir haben geplündert |
2. Person Plural |
depraedaveritis
|
ihr habet geplündert |
3. Person Plural |
depraedaverint
|
sie haben geplündert |
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
depraedatus sim
|
ich sei geplündert worden |
2. Person Singular |
depraedatus sis
|
du seiest geplündert worden |
3. Person Singular |
depraedatus sit
|
er/sie/es sei geplündert worden |
1. Person Plural |
depraedati simus
|
wir seien geplündert worden |
2. Person Plural |
depraedati sitis
|
ihr seiet geplündert worden |
3. Person Plural |
depraedati sint
|
sie seien geplündert worden |
Plusquamperfekt Indikativ
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
depraedaveram
|
ich hatte geplündert |
2. Person Singular |
depraedaveras
|
du hattest geplündert |
3. Person Singular |
depraedaverat
|
er/sie/es hatte geplündert |
1. Person Plural |
depraedaveramus
|
wir hatten geplündert |
2. Person Plural |
depraedaveratis
|
ihr hattet geplündert |
3. Person Plural |
depraedaverant
|
sie hatten geplündert |
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
depraedatus eram
|
ich war geplündert worden |
2. Person Singular |
depraedatus eras
|
du warst geplündert worden |
3. Person Singular |
depraedatus erat
|
er/sie/es war geplündert worden |
1. Person Plural |
depraedati eramus
|
wir waren geplündert worden |
2. Person Plural |
depraedati eratis
|
ihr warst geplündert worden |
3. Person Plural |
depraedati erant
|
sie waren geplündert worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
depraedavissem
|
ich hätte geplündert |
2. Person Singular |
depraedavisses
|
du hättest geplündert |
3. Person Singular |
depraedavisset
|
er/sie/es hätte geplündert |
1. Person Plural |
depraedavissemus
|
wir hätten geplündert |
2. Person Plural |
depraedavissetis
|
ihr hättet geplündert |
3. Person Plural |
depraedavissent
|
sie hätten geplündert |
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
depraedatus essem
|
ich wäre geplündert worden |
2. Person Singular |
depraedatus esses
|
du wärest geplündert worden |
3. Person Singular |
depraedatus esset
|
er/sie/es wäre geplündert worden |
1. Person Plural |
depraedati essemus
|
wir wären geplündert worden |
2. Person Plural |
depraedati essetis
|
ihr wäret geplündert worden |
3. Person Plural |
depraedati essent
|
sie wären geplündert worden |
Futur II
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
depraedavero
|
ich werde geplündert haben |
2. Person Singular |
depraedaveris
|
du wirst geplündert haben |
3. Person Singular |
depraedaverit
|
er/sie/es wird geplündert haben |
1. Person Plural |
depraedaverimus
|
wir werden geplündert haben |
2. Person Plural |
depraedaveritis
|
ihr werdet geplündert haben |
3. Person Plural |
depraedaverint
|
sie werden geplündert haben |
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
depraedatus ero
|
ich werde geplündert worden sein |
2. Person Singular |
depraedatus eris
|
du werdest geplündert worden sein |
3. Person Singular |
depraedatus erit
|
er/sie/es werde geplündert worden sein |
1. Person Plural |
depraedati erimus
|
wir werden geplündert worden sein |
2. Person Plural |
depraedati eritis
|
ihr werdet geplündert worden sein |
3. Person Plural |
depraedati erunt
|
sie werden geplündert worden sein |
Infinite
|
Aktiv |
|
Gleichzeitigkeit |
depraedare
|
plündern |
Vorzeitigkeit |
depraedavisse
|
geplündert haben |
Nachzeitigkeit |
depraedaturum esse
|
plündern werden |
|
Passiv |
|
Gleichzeitigkeit |
depraedari depraedarier
|
geplündert werden |
Vorzeitigkeit |
depraedatum esse
|
geplündert worden sein |
Nachzeitigkeit |
depraedatum iri
|
künftig geplündert werden |
Imperative
Imperativ I
|
Latein |
Deutsch |
2. Person Singular |
depraeda
|
plündere; plündre! |
2. Person Plural |
depraedate
|
plündert! |
Imperativ II
|
Latein |
2. Person Singular |
depraedato
|
3. Person Singular |
depraedato
|
2. Person Plural |
depraedatote
|
3. Person Plural |
depraedanto
|
Gerundium
|
Latein |
Deutsch |
Nominativ |
depraedare
|
das Plündern |
Genitiv |
depraedandi
|
des Plündernes |
Dativ |
depraedando
|
dem Plündern |
Akkusativ |
depraedandum
|
das Plündern |
Ablativ |
depraedando
|
durch das Plündern |
Vokativ |
depraedande
|
Plündern! |
Gerundivum
Singular
|
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
Nominativ |
depraedandus
|
depraedanda
|
depraedandum
|
Genitiv |
depraedandi
|
depraedandae
|
depraedandi
|
Dativ |
depraedando
|
depraedandae
|
depraedando
|
Akkusativ |
depraedandum
|
depraedandam
|
depraedandum
|
Ablativ |
depraedando
|
depraedanda
|
depraedando
|
Vokativ |
depraedande
|
depraedanda
|
depraedandum
|
Plural
Nominativ |
depraedandi
|
depraedandae
|
depraedanda
|
Genitiv |
depraedandorum
|
depraedandarum
|
depraedandorum
|
Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
Akkusativ |
depraedandos
|
depraedandas
|
depraedanda
|
Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
Vokativ |
depraedandi
|
depraedandae
|
depraedanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
|
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
Nominativ |
depraedans
|
depraedans
|
depraedans
|
Genitiv |
depraedantis
|
depraedantis
|
depraedantis
|
Dativ |
depraedanti
|
depraedanti
|
depraedanti
|
Akkusativ |
depraedantem
|
depraedantem
|
depraedans
|
Ablativ |
depraedanti depraedante
|
depraedanti depraedante
|
depraedanti depraedante
|
Vokativ |
depraedans
|
depraedans
|
depraedans
|
Plural
Nominativ |
depraedantes
|
depraedantes
|
depraedantia
|
Genitiv |
depraedantium depraedantum
|
depraedantium depraedantum
|
depraedantium depraedantum
|
Dativ |
depraedantibus
|
depraedantibus
|
depraedantibus
|
Akkusativ |
depraedantes
|
depraedantes
|
depraedantia
|
Ablativ |
depraedantibus
|
depraedantibus
|
depraedantibus
|
Vokativ |
depraedantes
|
depraedantes
|
depraedantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
|
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
Nominativ |
depraedatus
|
depraedata
|
depraedatum
|
Genitiv |
depraedati
|
depraedatae
|
depraedati
|
Dativ |
depraedato
|
depraedatae
|
depraedato
|
Akkusativ |
depraedatum
|
depraedatam
|
depraedatum
|
Ablativ |
depraedato
|
depraedata
|
depraedato
|
Vokativ |
depraedate
|
depraedata
|
depraedatum
|
Plural
Nominativ |
depraedati
|
depraedatae
|
depraedata
|
Genitiv |
depraedatorum
|
depraedatarum
|
depraedatorum
|
Dativ |
depraedatis
|
depraedatis
|
depraedatis
|
Akkusativ |
depraedatos
|
depraedatas
|
depraedata
|
Ablativ |
depraedatis
|
depraedatis
|
depraedatis
|
Vokativ |
depraedati
|
depraedatae
|
depraedata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
|
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
Nominativ |
depraedaturus
|
depraedatura
|
depraedaturum
|
Genitiv |
depraedaturi
|
depraedaturae
|
depraedaturi
|
Dativ |
depraedaturo
|
depraedaturae
|
depraedaturo
|
Akkusativ |
depraedaturum
|
depraedaturam
|
depraedaturum
|
Ablativ |
depraedaturo
|
depraedatura
|
depraedaturo
|
Vokativ |
depraedature
|
depraedatura
|
depraedaturum
|
Plural
Nominativ |
depraedaturi
|
depraedaturae
|
depraedatura
|
Genitiv |
depraedaturorum
|
depraedaturarum
|
depraedaturorum
|
Dativ |
depraedaturis
|
depraedaturis
|
depraedaturis
|
Akkusativ |
depraedaturos
|
depraedaturas
|
depraedatura
|
Ablativ |
depraedaturis
|
depraedaturis
|
depraedaturis
|
Vokativ |
depraedaturi
|
depraedaturae
|
depraedatura
|
Supina
Supin I |
Supin II |
depraedatum
|
depraedatu
|