Präsens Indikativ
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
impio
|
ich beflecke |
2. Person Singular |
impias
|
du befleckst |
3. Person Singular |
impiat
|
er/sie/es befleckt |
1. Person Plural |
impiamus
|
wir beflecken |
2. Person Plural |
impiatis
|
ihr befleckt |
3. Person Plural |
impiant
|
sie beflecken |
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
impior
|
ich werde befleckt |
2. Person Singular |
impiaris impiare
|
du wirst befleckt |
3. Person Singular |
impiatur
|
er/sie/es wird befleckt |
1. Person Plural |
impiamur
|
wir werden befleckt |
2. Person Plural |
impiamini
|
ihr werdet befleckt |
3. Person Plural |
impiantur
|
sie werden befleckt |
Präsens Konjunktiv
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
impiem
|
ich beflecke |
2. Person Singular |
impies
|
du befleckest |
3. Person Singular |
impiet
|
er/sie/es beflecke |
1. Person Plural |
impiemus
|
wir beflecken |
2. Person Plural |
impietis
|
ihr beflecket |
3. Person Plural |
impient
|
sie beflecken |
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
impier
|
ich werde befleckt |
2. Person Singular |
impieris impiere
|
du werdest befleckt |
3. Person Singular |
impietur
|
er/sie/es werde befleckt |
1. Person Plural |
impiemur
|
wir werden befleckt |
2. Person Plural |
impiemini
|
ihr werdet befleckt |
3. Person Plural |
impientur
|
sie werden befleckt |
Imperfekt Indikativ
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
impiabam
|
ich befleckte |
2. Person Singular |
impiabas
|
du beflecktest |
3. Person Singular |
impiabat
|
er/sie/es befleckte |
1. Person Plural |
impiabamus
|
wir befleckten |
2. Person Plural |
impiabatis
|
ihr beflecktet |
3. Person Plural |
impiabant
|
sie befleckten |
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
impiabar
|
ich wurde befleckt |
2. Person Singular |
impiabaris impiabare
|
du wurdest befleckt |
3. Person Singular |
impiabatur
|
er/sie/es wurde befleckt |
1. Person Plural |
impiabamur
|
wir wurden befleckt |
2. Person Plural |
impiabamini
|
ihr wurdet befleckt |
3. Person Plural |
impiabantur
|
sie wurden befleckt |
Imperfekt Konjunktiv
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
impiarem
|
ich befleckte |
2. Person Singular |
impiares
|
du beflecktest |
3. Person Singular |
impiaret
|
er/sie/es befleckte |
1. Person Plural |
impiaremus
|
wir befleckten |
2. Person Plural |
impiaretis
|
ihr beflecktet |
3. Person Plural |
impiarent
|
sie befleckten |
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
impiarer
|
ich würde befleckt |
2. Person Singular |
impiareris impiarere
|
du würdest befleckt |
3. Person Singular |
impiaretur
|
er/sie/es würde befleckt |
1. Person Plural |
impiaremur
|
wir würden befleckt |
2. Person Plural |
impiaremini
|
ihr würdet befleckt |
3. Person Plural |
impiarentur
|
sie würden befleckt |
Futur I
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
impiabo
|
ich werde beflecken |
2. Person Singular |
impiabis
|
du wirst beflecken |
3. Person Singular |
impiabit
|
er/sie/es wird beflecken |
1. Person Plural |
impiabimus
|
wir werden beflecken |
2. Person Plural |
impiabitis
|
ihr werdet beflecken |
3. Person Plural |
impiabunt
|
sie werden beflecken |
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
impiabor
|
ich werde befleckt |
2. Person Singular |
impiaberis impiabere
|
du wirst befleckt |
3. Person Singular |
impiabitur
|
er/sie/es wird befleckt |
1. Person Plural |
impiabimur
|
wir werden befleckt |
2. Person Plural |
impiabimini
|
ihr werdet befleckt |
3. Person Plural |
impiabuntur
|
sie werden befleckt |
Perfekt Indikativ
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
impiavi
|
ich habe befleckt |
2. Person Singular |
impiavisti
|
du hast befleckt |
3. Person Singular |
impiavit
|
er/sie/es hat befleckt |
1. Person Plural |
impiavimus
|
wir haben befleckt |
2. Person Plural |
impiavistis
|
ihr habt befleckt |
3. Person Plural |
impiaverunt impiavere
|
sie haben befleckt |
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
impiatus sum
|
ich bin befleckt worden |
2. Person Singular |
impiatus es
|
du bist befleckt worden |
3. Person Singular |
impiatus est
|
er/sie/es ist befleckt worden |
1. Person Plural |
impiati sumus
|
wir sind befleckt worden |
2. Person Plural |
impiati estis
|
ihr seid befleckt worden |
3. Person Plural |
impiati sunt
|
sie sind befleckt worden |
Perfekt Konjunktiv
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
impiaverim
|
ich habe befleckt |
2. Person Singular |
impiaveris
|
du habest befleckt |
3. Person Singular |
impiaverit
|
er/sie/es habe befleckt |
1. Person Plural |
impiaverimus
|
wir haben befleckt |
2. Person Plural |
impiaveritis
|
ihr habet befleckt |
3. Person Plural |
impiaverint
|
sie haben befleckt |
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
impiatus sim
|
ich sei befleckt worden |
2. Person Singular |
impiatus sis
|
du seiest befleckt worden |
3. Person Singular |
impiatus sit
|
er/sie/es sei befleckt worden |
1. Person Plural |
impiati simus
|
wir seien befleckt worden |
2. Person Plural |
impiati sitis
|
ihr seiet befleckt worden |
3. Person Plural |
impiati sint
|
sie seien befleckt worden |
Plusquamperfekt Indikativ
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
impiaveram
|
ich hatte befleckt |
2. Person Singular |
impiaveras
|
du hattest befleckt |
3. Person Singular |
impiaverat
|
er/sie/es hatte befleckt |
1. Person Plural |
impiaveramus
|
wir hatten befleckt |
2. Person Plural |
impiaveratis
|
ihr hattet befleckt |
3. Person Plural |
impiaverant
|
sie hatten befleckt |
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
impiatus eram
|
ich war befleckt worden |
2. Person Singular |
impiatus eras
|
du warst befleckt worden |
3. Person Singular |
impiatus erat
|
er/sie/es war befleckt worden |
1. Person Plural |
impiati eramus
|
wir waren befleckt worden |
2. Person Plural |
impiati eratis
|
ihr warst befleckt worden |
3. Person Plural |
impiati erant
|
sie waren befleckt worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
impiavissem
|
ich hätte befleckt |
2. Person Singular |
impiavisses
|
du hättest befleckt |
3. Person Singular |
impiavisset
|
er/sie/es hätte befleckt |
1. Person Plural |
impiavissemus
|
wir hätten befleckt |
2. Person Plural |
impiavissetis
|
ihr hättet befleckt |
3. Person Plural |
impiavissent
|
sie hätten befleckt |
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
impiatus essem
|
ich wäre befleckt worden |
2. Person Singular |
impiatus esses
|
du wärest befleckt worden |
3. Person Singular |
impiatus esset
|
er/sie/es wäre befleckt worden |
1. Person Plural |
impiati essemus
|
wir wären befleckt worden |
2. Person Plural |
impiati essetis
|
ihr wäret befleckt worden |
3. Person Plural |
impiati essent
|
sie wären befleckt worden |
Futur II
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
impiavero
|
ich werde befleckt haben |
2. Person Singular |
impiaveris
|
du wirst befleckt haben |
3. Person Singular |
impiaverit
|
er/sie/es wird befleckt haben |
1. Person Plural |
impiaverimus
|
wir werden befleckt haben |
2. Person Plural |
impiaveritis
|
ihr werdet befleckt haben |
3. Person Plural |
impiaverint
|
sie werden befleckt haben |
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
impiatus ero
|
ich werde befleckt worden sein |
2. Person Singular |
impiatus eris
|
du werdest befleckt worden sein |
3. Person Singular |
impiatus erit
|
er/sie/es werde befleckt worden sein |
1. Person Plural |
impiati erimus
|
wir werden befleckt worden sein |
2. Person Plural |
impiati eritis
|
ihr werdet befleckt worden sein |
3. Person Plural |
impiati erunt
|
sie werden befleckt worden sein |
Infinite
|
Aktiv |
|
Gleichzeitigkeit |
impiare
|
beflecken |
Vorzeitigkeit |
impiavisse
|
befleckt haben |
Nachzeitigkeit |
impiaturum esse
|
beflecken werden |
|
Passiv |
|
Gleichzeitigkeit |
impiari impiarier
|
befleckt werden |
Vorzeitigkeit |
impiatum esse
|
befleckt worden sein |
Nachzeitigkeit |
impiatum iri
|
künftig befleckt werden |
Imperative
Imperativ I
|
Latein |
Deutsch |
2. Person Singular |
impia
|
beflecke! |
2. Person Plural |
impiate
|
befleckt! |
Imperativ II
|
Latein |
2. Person Singular |
impiato
|
3. Person Singular |
impiato
|
2. Person Plural |
impiatote
|
3. Person Plural |
impianto
|
Gerundium
|
Latein |
Deutsch |
Nominativ |
impiare
|
das Beflecken |
Genitiv |
impiandi
|
des Befleckens |
Dativ |
impiando
|
dem Beflecken |
Akkusativ |
impiandum
|
das Beflecken |
Ablativ |
impiando
|
durch das Beflecken |
Vokativ |
impiande
|
Beflecken! |
Gerundivum
Singular
|
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
Nominativ |
impiandus
|
impianda
|
impiandum
|
Genitiv |
impiandi
|
impiandae
|
impiandi
|
Dativ |
impiando
|
impiandae
|
impiando
|
Akkusativ |
impiandum
|
impiandam
|
impiandum
|
Ablativ |
impiando
|
impianda
|
impiando
|
Vokativ |
impiande
|
impianda
|
impiandum
|
Plural
Nominativ |
impiandi
|
impiandae
|
impianda
|
Genitiv |
impiandorum
|
impiandarum
|
impiandorum
|
Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
Akkusativ |
impiandos
|
impiandas
|
impianda
|
Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
Vokativ |
impiandi
|
impiandae
|
impianda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
|
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
Nominativ |
impians
|
impians
|
impians
|
Genitiv |
impiantis
|
impiantis
|
impiantis
|
Dativ |
impianti
|
impianti
|
impianti
|
Akkusativ |
impiantem
|
impiantem
|
impians
|
Ablativ |
impianti impiante
|
impianti impiante
|
impianti impiante
|
Vokativ |
impians
|
impians
|
impians
|
Plural
Nominativ |
impiantes
|
impiantes
|
impiantia
|
Genitiv |
impiantium impiantum
|
impiantium impiantum
|
impiantium impiantum
|
Dativ |
impiantibus
|
impiantibus
|
impiantibus
|
Akkusativ |
impiantes
|
impiantes
|
impiantia
|
Ablativ |
impiantibus
|
impiantibus
|
impiantibus
|
Vokativ |
impiantes
|
impiantes
|
impiantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
|
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
Nominativ |
impiatus
|
impiata
|
impiatum
|
Genitiv |
impiati
|
impiatae
|
impiati
|
Dativ |
impiato
|
impiatae
|
impiato
|
Akkusativ |
impiatum
|
impiatam
|
impiatum
|
Ablativ |
impiato
|
impiata
|
impiato
|
Vokativ |
impiate
|
impiata
|
impiatum
|
Plural
Nominativ |
impiati
|
impiatae
|
impiata
|
Genitiv |
impiatorum
|
impiatarum
|
impiatorum
|
Dativ |
impiatis
|
impiatis
|
impiatis
|
Akkusativ |
impiatos
|
impiatas
|
impiata
|
Ablativ |
impiatis
|
impiatis
|
impiatis
|
Vokativ |
impiati
|
impiatae
|
impiata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
|
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
Nominativ |
impiaturus
|
impiatura
|
impiaturum
|
Genitiv |
impiaturi
|
impiaturae
|
impiaturi
|
Dativ |
impiaturo
|
impiaturae
|
impiaturo
|
Akkusativ |
impiaturum
|
impiaturam
|
impiaturum
|
Ablativ |
impiaturo
|
impiatura
|
impiaturo
|
Vokativ |
impiature
|
impiatura
|
impiaturum
|
Plural
Nominativ |
impiaturi
|
impiaturae
|
impiatura
|
Genitiv |
impiaturorum
|
impiaturarum
|
impiaturorum
|
Dativ |
impiaturis
|
impiaturis
|
impiaturis
|
Akkusativ |
impiaturos
|
impiaturas
|
impiatura
|
Ablativ |
impiaturis
|
impiaturis
|
impiaturis
|
Vokativ |
impiaturi
|
impiaturae
|
impiatura
|
Supina
Supin I |
Supin II |
impiatum
|
impiatu
|
Präsens Indikativ
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
impio
|
ich sündige |
2. Person Singular |
impias
|
du sündigst |
3. Person Singular |
impiat
|
er/sie/es sündigt |
1. Person Plural |
impiamus
|
wir sündigen |
2. Person Plural |
impiatis
|
ihr sündigt |
3. Person Plural |
impiant
|
sie sündigen |
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
impior
|
ich werde gesündigt |
2. Person Singular |
impiaris impiare
|
du wirst gesündigt |
3. Person Singular |
impiatur
|
er/sie/es wird gesündigt |
1. Person Plural |
impiamur
|
wir werden gesündigt |
2. Person Plural |
impiamini
|
ihr werdet gesündigt |
3. Person Plural |
impiantur
|
sie werden gesündigt |
Präsens Konjunktiv
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
impiem
|
ich sündige |
2. Person Singular |
impies
|
du sündigest |
3. Person Singular |
impiet
|
er/sie/es sündige |
1. Person Plural |
impiemus
|
wir sündigen |
2. Person Plural |
impietis
|
ihr sündiget |
3. Person Plural |
impient
|
sie sündigen |
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
impier
|
ich werde gesündigt |
2. Person Singular |
impieris impiere
|
du werdest gesündigt |
3. Person Singular |
impietur
|
er/sie/es werde gesündigt |
1. Person Plural |
impiemur
|
wir werden gesündigt |
2. Person Plural |
impiemini
|
ihr werdet gesündigt |
3. Person Plural |
impientur
|
sie werden gesündigt |
Imperfekt Indikativ
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
impiabam
|
ich sündigte |
2. Person Singular |
impiabas
|
du sündigtest |
3. Person Singular |
impiabat
|
er/sie/es sündigte |
1. Person Plural |
impiabamus
|
wir sündigten |
2. Person Plural |
impiabatis
|
ihr sündigtet |
3. Person Plural |
impiabant
|
sie sündigten |
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
impiabar
|
ich wurde gesündigt |
2. Person Singular |
impiabaris impiabare
|
du wurdest gesündigt |
3. Person Singular |
impiabatur
|
er/sie/es wurde gesündigt |
1. Person Plural |
impiabamur
|
wir wurden gesündigt |
2. Person Plural |
impiabamini
|
ihr wurdet gesündigt |
3. Person Plural |
impiabantur
|
sie wurden gesündigt |
Imperfekt Konjunktiv
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
impiarem
|
ich sündigte |
2. Person Singular |
impiares
|
du sündigtest |
3. Person Singular |
impiaret
|
er/sie/es sündigte |
1. Person Plural |
impiaremus
|
wir sündigten |
2. Person Plural |
impiaretis
|
ihr sündigtet |
3. Person Plural |
impiarent
|
sie sündigten |
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
impiarer
|
ich würde gesündigt |
2. Person Singular |
impiareris impiarere
|
du würdest gesündigt |
3. Person Singular |
impiaretur
|
er/sie/es würde gesündigt |
1. Person Plural |
impiaremur
|
wir würden gesündigt |
2. Person Plural |
impiaremini
|
ihr würdet gesündigt |
3. Person Plural |
impiarentur
|
sie würden gesündigt |
Futur I
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
impiabo
|
ich werde sündigen |
2. Person Singular |
impiabis
|
du wirst sündigen |
3. Person Singular |
impiabit
|
er/sie/es wird sündigen |
1. Person Plural |
impiabimus
|
wir werden sündigen |
2. Person Plural |
impiabitis
|
ihr werdet sündigen |
3. Person Plural |
impiabunt
|
sie werden sündigen |
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
impiabor
|
ich werde gesündigt |
2. Person Singular |
impiaberis impiabere
|
du wirst gesündigt |
3. Person Singular |
impiabitur
|
er/sie/es wird gesündigt |
1. Person Plural |
impiabimur
|
wir werden gesündigt |
2. Person Plural |
impiabimini
|
ihr werdet gesündigt |
3. Person Plural |
impiabuntur
|
sie werden gesündigt |
Perfekt Indikativ
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
impiavi
|
ich habe gesündigt |
2. Person Singular |
impiavisti
|
du hast gesündigt |
3. Person Singular |
impiavit
|
er/sie/es hat gesündigt |
1. Person Plural |
impiavimus
|
wir haben gesündigt |
2. Person Plural |
impiavistis
|
ihr habt gesündigt |
3. Person Plural |
impiaverunt impiavere
|
sie haben gesündigt |
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
impiatus sum
|
ich bin gesündigt worden |
2. Person Singular |
impiatus es
|
du bist gesündigt worden |
3. Person Singular |
impiatus est
|
er/sie/es ist gesündigt worden |
1. Person Plural |
impiati sumus
|
wir sind gesündigt worden |
2. Person Plural |
impiati estis
|
ihr seid gesündigt worden |
3. Person Plural |
impiati sunt
|
sie sind gesündigt worden |
Perfekt Konjunktiv
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
impiaverim
|
ich habe gesündigt |
2. Person Singular |
impiaveris
|
du habest gesündigt |
3. Person Singular |
impiaverit
|
er/sie/es habe gesündigt |
1. Person Plural |
impiaverimus
|
wir haben gesündigt |
2. Person Plural |
impiaveritis
|
ihr habet gesündigt |
3. Person Plural |
impiaverint
|
sie haben gesündigt |
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
impiatus sim
|
ich sei gesündigt worden |
2. Person Singular |
impiatus sis
|
du seiest gesündigt worden |
3. Person Singular |
impiatus sit
|
er/sie/es sei gesündigt worden |
1. Person Plural |
impiati simus
|
wir seien gesündigt worden |
2. Person Plural |
impiati sitis
|
ihr seiet gesündigt worden |
3. Person Plural |
impiati sint
|
sie seien gesündigt worden |
Plusquamperfekt Indikativ
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
impiaveram
|
ich hatte gesündigt |
2. Person Singular |
impiaveras
|
du hattest gesündigt |
3. Person Singular |
impiaverat
|
er/sie/es hatte gesündigt |
1. Person Plural |
impiaveramus
|
wir hatten gesündigt |
2. Person Plural |
impiaveratis
|
ihr hattet gesündigt |
3. Person Plural |
impiaverant
|
sie hatten gesündigt |
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
impiatus eram
|
ich war gesündigt worden |
2. Person Singular |
impiatus eras
|
du warst gesündigt worden |
3. Person Singular |
impiatus erat
|
er/sie/es war gesündigt worden |
1. Person Plural |
impiati eramus
|
wir waren gesündigt worden |
2. Person Plural |
impiati eratis
|
ihr warst gesündigt worden |
3. Person Plural |
impiati erant
|
sie waren gesündigt worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
impiavissem
|
ich hätte gesündigt |
2. Person Singular |
impiavisses
|
du hättest gesündigt |
3. Person Singular |
impiavisset
|
er/sie/es hätte gesündigt |
1. Person Plural |
impiavissemus
|
wir hätten gesündigt |
2. Person Plural |
impiavissetis
|
ihr hättet gesündigt |
3. Person Plural |
impiavissent
|
sie hätten gesündigt |
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
impiatus essem
|
ich wäre gesündigt worden |
2. Person Singular |
impiatus esses
|
du wärest gesündigt worden |
3. Person Singular |
impiatus esset
|
er/sie/es wäre gesündigt worden |
1. Person Plural |
impiati essemus
|
wir wären gesündigt worden |
2. Person Plural |
impiati essetis
|
ihr wäret gesündigt worden |
3. Person Plural |
impiati essent
|
sie wären gesündigt worden |
Futur II
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
impiavero
|
ich werde gesündigt haben |
2. Person Singular |
impiaveris
|
du wirst gesündigt haben |
3. Person Singular |
impiaverit
|
er/sie/es wird gesündigt haben |
1. Person Plural |
impiaverimus
|
wir werden gesündigt haben |
2. Person Plural |
impiaveritis
|
ihr werdet gesündigt haben |
3. Person Plural |
impiaverint
|
sie werden gesündigt haben |
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
impiatus ero
|
ich werde gesündigt worden sein |
2. Person Singular |
impiatus eris
|
du werdest gesündigt worden sein |
3. Person Singular |
impiatus erit
|
er/sie/es werde gesündigt worden sein |
1. Person Plural |
impiati erimus
|
wir werden gesündigt worden sein |
2. Person Plural |
impiati eritis
|
ihr werdet gesündigt worden sein |
3. Person Plural |
impiati erunt
|
sie werden gesündigt worden sein |
Infinite
|
Aktiv |
|
Gleichzeitigkeit |
impiare
|
sündigen |
Vorzeitigkeit |
impiavisse
|
gesündigt haben |
Nachzeitigkeit |
impiaturum esse
|
sündigen werden |
|
Passiv |
|
Gleichzeitigkeit |
impiari impiarier
|
gesündigt werden |
Vorzeitigkeit |
impiatum esse
|
gesündigt worden sein |
Nachzeitigkeit |
impiatum iri
|
künftig gesündigt werden |
Imperative
Imperativ I
|
Latein |
Deutsch |
2. Person Singular |
impia
|
sündige! |
2. Person Plural |
impiate
|
sündigt! |
Imperativ II
|
Latein |
2. Person Singular |
impiato
|
3. Person Singular |
impiato
|
2. Person Plural |
impiatote
|
3. Person Plural |
impianto
|
Gerundium
|
Latein |
Deutsch |
Nominativ |
impiare
|
das Sündigen |
Genitiv |
impiandi
|
des Sündigens |
Dativ |
impiando
|
dem Sündigen |
Akkusativ |
impiandum
|
das Sündigen |
Ablativ |
impiando
|
durch das Sündigen |
Vokativ |
impiande
|
Sündigen! |
Gerundivum
Singular
|
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
Nominativ |
impiandus
|
impianda
|
impiandum
|
Genitiv |
impiandi
|
impiandae
|
impiandi
|
Dativ |
impiando
|
impiandae
|
impiando
|
Akkusativ |
impiandum
|
impiandam
|
impiandum
|
Ablativ |
impiando
|
impianda
|
impiando
|
Vokativ |
impiande
|
impianda
|
impiandum
|
Plural
Nominativ |
impiandi
|
impiandae
|
impianda
|
Genitiv |
impiandorum
|
impiandarum
|
impiandorum
|
Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
Akkusativ |
impiandos
|
impiandas
|
impianda
|
Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
Vokativ |
impiandi
|
impiandae
|
impianda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
|
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
Nominativ |
impians
|
impians
|
impians
|
Genitiv |
impiantis
|
impiantis
|
impiantis
|
Dativ |
impianti
|
impianti
|
impianti
|
Akkusativ |
impiantem
|
impiantem
|
impians
|
Ablativ |
impianti impiante
|
impianti impiante
|
impianti impiante
|
Vokativ |
impians
|
impians
|
impians
|
Plural
Nominativ |
impiantes
|
impiantes
|
impiantia
|
Genitiv |
impiantium impiantum
|
impiantium impiantum
|
impiantium impiantum
|
Dativ |
impiantibus
|
impiantibus
|
impiantibus
|
Akkusativ |
impiantes
|
impiantes
|
impiantia
|
Ablativ |
impiantibus
|
impiantibus
|
impiantibus
|
Vokativ |
impiantes
|
impiantes
|
impiantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
|
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
Nominativ |
impiatus
|
impiata
|
impiatum
|
Genitiv |
impiati
|
impiatae
|
impiati
|
Dativ |
impiato
|
impiatae
|
impiato
|
Akkusativ |
impiatum
|
impiatam
|
impiatum
|
Ablativ |
impiato
|
impiata
|
impiato
|
Vokativ |
impiate
|
impiata
|
impiatum
|
Plural
Nominativ |
impiati
|
impiatae
|
impiata
|
Genitiv |
impiatorum
|
impiatarum
|
impiatorum
|
Dativ |
impiatis
|
impiatis
|
impiatis
|
Akkusativ |
impiatos
|
impiatas
|
impiata
|
Ablativ |
impiatis
|
impiatis
|
impiatis
|
Vokativ |
impiati
|
impiatae
|
impiata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
|
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
Nominativ |
impiaturus
|
impiatura
|
impiaturum
|
Genitiv |
impiaturi
|
impiaturae
|
impiaturi
|
Dativ |
impiaturo
|
impiaturae
|
impiaturo
|
Akkusativ |
impiaturum
|
impiaturam
|
impiaturum
|
Ablativ |
impiaturo
|
impiatura
|
impiaturo
|
Vokativ |
impiature
|
impiatura
|
impiaturum
|
Plural
Nominativ |
impiaturi
|
impiaturae
|
impiatura
|
Genitiv |
impiaturorum
|
impiaturarum
|
impiaturorum
|
Dativ |
impiaturis
|
impiaturis
|
impiaturis
|
Akkusativ |
impiaturos
|
impiaturas
|
impiatura
|
Ablativ |
impiaturis
|
impiaturis
|
impiaturis
|
Vokativ |
impiaturi
|
impiaturae
|
impiatura
|
Supina
Supin I |
Supin II |
impiatum
|
impiatu
|