Präsens Indikativ
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
probo
|
|
2. Person Singular |
probas
|
|
3. Person Singular |
probat
|
|
1. Person Plural |
probamus
|
|
2. Person Plural |
probatis
|
|
3. Person Plural |
probant
|
|
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
probor
|
|
2. Person Singular |
probaris probare
|
|
3. Person Singular |
probatur
|
|
1. Person Plural |
probamur
|
|
2. Person Plural |
probamini
|
|
3. Person Plural |
probantur
|
|
Präsens Konjunktiv
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
probem
|
|
2. Person Singular |
probes
|
|
3. Person Singular |
probet
|
|
1. Person Plural |
probemus
|
|
2. Person Plural |
probetis
|
|
3. Person Plural |
probent
|
|
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
prober
|
|
2. Person Singular |
proberis probere
|
|
3. Person Singular |
probetur
|
|
1. Person Plural |
probemur
|
|
2. Person Plural |
probemini
|
|
3. Person Plural |
probentur
|
|
Imperfekt Indikativ
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
probabam
|
|
2. Person Singular |
probabas
|
|
3. Person Singular |
probabat
|
|
1. Person Plural |
probabamus
|
|
2. Person Plural |
probabatis
|
|
3. Person Plural |
probabant
|
|
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
probabar
|
|
2. Person Singular |
probabaris probabare
|
|
3. Person Singular |
probabatur
|
|
1. Person Plural |
probabamur
|
|
2. Person Plural |
probabamini
|
|
3. Person Plural |
probabantur
|
|
Imperfekt Konjunktiv
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
probarem
|
|
2. Person Singular |
probares
|
|
3. Person Singular |
probaret
|
|
1. Person Plural |
probaremus
|
|
2. Person Plural |
probaretis
|
|
3. Person Plural |
probarent
|
|
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
probarer
|
|
2. Person Singular |
probareris probarere
|
|
3. Person Singular |
probaretur
|
|
1. Person Plural |
probaremur
|
|
2. Person Plural |
probaremini
|
|
3. Person Plural |
probarentur
|
|
Futur I
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
probabo
|
|
2. Person Singular |
probabis
|
|
3. Person Singular |
probabit
|
|
1. Person Plural |
probabimus
|
|
2. Person Plural |
probabitis
|
|
3. Person Plural |
probabunt
|
|
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
probabor
|
|
2. Person Singular |
probaberis probabere
|
|
3. Person Singular |
probabitur
|
|
1. Person Plural |
probabimur
|
|
2. Person Plural |
probabimini
|
|
3. Person Plural |
probabuntur
|
|
Perfekt Indikativ
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
probavi
|
|
2. Person Singular |
probavisti
|
|
3. Person Singular |
probavit
|
|
1. Person Plural |
probavimus
|
|
2. Person Plural |
probavistis
|
|
3. Person Plural |
probaverunt probavere
|
|
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
probatus sum
|
|
2. Person Singular |
probatus es
|
|
3. Person Singular |
probatus est
|
|
1. Person Plural |
probati sumus
|
|
2. Person Plural |
probati estis
|
|
3. Person Plural |
probati sunt
|
|
Perfekt Konjunktiv
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
probaverim
|
|
2. Person Singular |
probaveris
|
|
3. Person Singular |
probaverit
|
|
1. Person Plural |
probaverimus
|
|
2. Person Plural |
probaveritis
|
|
3. Person Plural |
probaverint
|
|
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
probatus sim
|
|
2. Person Singular |
probatus sis
|
|
3. Person Singular |
probatus sit
|
|
1. Person Plural |
probati simus
|
|
2. Person Plural |
probati sitis
|
|
3. Person Plural |
probati sint
|
|
Plusquamperfekt Indikativ
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
probaveram
|
|
2. Person Singular |
probaveras
|
|
3. Person Singular |
probaverat
|
|
1. Person Plural |
probaveramus
|
|
2. Person Plural |
probaveratis
|
|
3. Person Plural |
probaverant
|
|
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
probatus eram
|
|
2. Person Singular |
probatus eras
|
|
3. Person Singular |
probatus erat
|
|
1. Person Plural |
probati eramus
|
|
2. Person Plural |
probati eratis
|
|
3. Person Plural |
probati erant
|
|
Plusquamperfekt Konjunktiv
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
probavissem
|
|
2. Person Singular |
probavisses
|
|
3. Person Singular |
probavisset
|
|
1. Person Plural |
probavissemus
|
|
2. Person Plural |
probavissetis
|
|
3. Person Plural |
probavissent
|
|
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
probatus essem
|
|
2. Person Singular |
probatus esses
|
|
3. Person Singular |
probatus esset
|
|
1. Person Plural |
probati essemus
|
|
2. Person Plural |
probati essetis
|
|
3. Person Plural |
probati essent
|
|
Futur II
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
probavero
|
|
2. Person Singular |
probaveris
|
|
3. Person Singular |
probaverit
|
|
1. Person Plural |
probaverimus
|
|
2. Person Plural |
probaveritis
|
|
3. Person Plural |
probaverint
|
|
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
probatus ero
|
|
2. Person Singular |
probatus eris
|
|
3. Person Singular |
probatus erit
|
|
1. Person Plural |
probati erimus
|
|
2. Person Plural |
probati eritis
|
|
3. Person Plural |
probati erunt
|
|
Infinite
|
Aktiv |
|
Gleichzeitigkeit |
probare
|
|
Vorzeitigkeit |
probavisse
|
|
Nachzeitigkeit |
probaturum esse
|
|
|
Passiv |
|
Gleichzeitigkeit |
probari probarier
|
|
Vorzeitigkeit |
probatum esse
|
|
Nachzeitigkeit |
probatum iri
|
|
Imperative
Imperativ I
|
Latein |
Deutsch |
2. Person Singular |
proba
|
! |
2. Person Plural |
probate
|
! |
Imperativ II
|
Latein |
2. Person Singular |
probato
|
3. Person Singular |
probato
|
2. Person Plural |
probatote
|
3. Person Plural |
probanto
|
Gerundium
|
Latein |
Deutsch |
Nominativ |
probare
|
das |
Genitiv |
probandi
|
des es |
Dativ |
probando
|
dem |
Akkusativ |
probandum
|
das |
Ablativ |
probando
|
durch das |
Vokativ |
probande
|
! |
Gerundivum
Singular
|
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
Nominativ |
probandus
|
probanda
|
probandum
|
Genitiv |
probandi
|
probandae
|
probandi
|
Dativ |
probando
|
probandae
|
probando
|
Akkusativ |
probandum
|
probandam
|
probandum
|
Ablativ |
probando
|
probanda
|
probando
|
Vokativ |
probande
|
probanda
|
probandum
|
Plural
Nominativ |
probandi
|
probandae
|
probanda
|
Genitiv |
probandorum
|
probandarum
|
probandorum
|
Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
Akkusativ |
probandos
|
probandas
|
probanda
|
Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
Vokativ |
probandi
|
probandae
|
probanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
|
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
Nominativ |
probans
|
probans
|
probans
|
Genitiv |
probantis
|
probantis
|
probantis
|
Dativ |
probanti
|
probanti
|
probanti
|
Akkusativ |
probantem
|
probantem
|
probans
|
Ablativ |
probanti probante
|
probanti probante
|
probanti probante
|
Vokativ |
probans
|
probans
|
probans
|
Plural
Nominativ |
probantes
|
probantes
|
probantia
|
Genitiv |
probantium probantum
|
probantium probantum
|
probantium probantum
|
Dativ |
probantibus
|
probantibus
|
probantibus
|
Akkusativ |
probantes
|
probantes
|
probantia
|
Ablativ |
probantibus
|
probantibus
|
probantibus
|
Vokativ |
probantes
|
probantes
|
probantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
|
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
Nominativ |
probatus
|
probata
|
probatum
|
Genitiv |
probati
|
probatae
|
probati
|
Dativ |
probato
|
probatae
|
probato
|
Akkusativ |
probatum
|
probatam
|
probatum
|
Ablativ |
probato
|
probata
|
probato
|
Vokativ |
probate
|
probata
|
probatum
|
Plural
Nominativ |
probati
|
probatae
|
probata
|
Genitiv |
probatorum
|
probatarum
|
probatorum
|
Dativ |
probatis
|
probatis
|
probatis
|
Akkusativ |
probatos
|
probatas
|
probata
|
Ablativ |
probatis
|
probatis
|
probatis
|
Vokativ |
probati
|
probatae
|
probata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
|
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
Nominativ |
probaturus
|
probatura
|
probaturum
|
Genitiv |
probaturi
|
probaturae
|
probaturi
|
Dativ |
probaturo
|
probaturae
|
probaturo
|
Akkusativ |
probaturum
|
probaturam
|
probaturum
|
Ablativ |
probaturo
|
probatura
|
probaturo
|
Vokativ |
probature
|
probatura
|
probaturum
|
Plural
Nominativ |
probaturi
|
probaturae
|
probatura
|
Genitiv |
probaturorum
|
probaturarum
|
probaturorum
|
Dativ |
probaturis
|
probaturis
|
probaturis
|
Akkusativ |
probaturos
|
probaturas
|
probatura
|
Ablativ |
probaturis
|
probaturis
|
probaturis
|
Vokativ |
probaturi
|
probaturae
|
probatura
|
Supina
Supin I |
Supin II |
probatum
|
probatu
|